آل عمران ٦٢: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
[[المائدة ٢٧ | وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ...]] (۱) | [[المائدة ٢٧ | وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ...]] (۱) | ||
</div> | </div> | ||
== نزول == | |||
'''محل نزول:''' | |||
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ۲، ص ۶۹۳.</ref> | |||
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۱۲..</ref> | |||
در دنباله موضوع مباهله كه در آيات قبل ذكر شده، پيامبر فرمود: سوگند به ذات پروردگار كه جان و تن من در دست قدرت اوست. عذاب خداوند براى اهل نجران نزديك بود و اگر مباهله انجام مى گرفت و مسيحيان نفرين مي‌شدند، هر آينه به صورت‌هاى گوناگون مسخ مي‌شدند و به استيصال و بيچارگى عجيبى گرفتار مى گرديدند و حتى تا يك سال نيز دوام نكرده و همه نابود مي‌شده و به هلاكت مي‌رسيدند سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> تفاسير برهان و ثعلبى.</ref> | |||
== تفسیر == | == تفسیر == | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۷#link239 | سوره آل عمران آيات ۶۳ - ۶۱<br> ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۷#link239 | سوره آل عمران آيات ۶۳ - ۶۱<br> ]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۸#link240 | پاسخ به اين توهم كه آيه مباهله نمى تواند در شاءن على و فاطمه و حسنين (ع )نازل شده باشد<br> ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۸#link240 | پاسخ به اين توهم كه آيه مباهله نمى تواند در شاءن على و فاطمه و حسنين (ع )نازل شده باشد<br> ]] | ||
| خط ۵۶: | خط ۶۷: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link263 | روايت شاذّ است و مفسرين همگى از آن اعراض كرده اند<br> ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۳۰#link263 | روايت شاذّ است و مفسرين همگى از آن اعراض كرده اند<br> ]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۸#link488 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۸#link488 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
«62» إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلَّا اللَّهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ | |||
به راستى، داستانِ درستِ (زندگى مسيح) همين است و هيچ معبودى جز خداوند نيست وهمانا خداست مقتدر حكيم. | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ اللَّهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (62) | |||
إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُ: بدرستى كه آنچه مذكور شد از قصه مريم و حضرت عيسى عليه السّلام، هر آينه آنست خبر و گزارشات راست و درست و با | |||
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 133 | |||
وضوح آن؛ هر كه انكار كند، و جاحد است. وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلَّا اللَّهُ: و نيست هيچ معبودى قابل پرستش و ستايش، مگر ذات يگانه خدا كه مستجمع تمام صفات كماليه و منزه از كليه نقايص و سزاوار پرستش باشد، زيرا غير او همه مخلوق، و مسلم است مخلوق، قابل پرستش نخواهد بود. وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ: و بدرستى كه خداى تعالى هر آينه اوست غالب و قادر بر جميع امور، حكيم در تمام اقوال و افعال و تدبير و تقدير، كه هر چه فرمايد بر وفق حكمت و مصلحت باشد، كه هيچكس از ما سواى او مساوى او نيست در قدرت تامه و حكمت بالغه، تا مشاركت او تواند بود در الوهيّت و معبوديّت. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ اللَّهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (62) | |||
ترجمه | |||
همانا اين هر آينه آن قصه حق است و نيست هيچ خدائى مگر خدا و همانا خدا هر آينه اوست داراى عزت و حكمت.. | |||
تفسير | |||
اشاره است بقصه حضرت عيسى و مريم و آنكه آنچه در اين باب بيان شده راست و درست و مطابق با واقع و حق است جاى شبهه و جدال و محاجه نيست و با اين وصف اگر كسى در مقام عناد و لجاج باشد و احتجاج نمايد معاند و مجادل و شكاك است و اينكه من زائده كه مفيد استغراق است بر كلمه آله داخل شده براى تأكيد در رد نصارى است كه قائل بسه خدا شده‌اند و كسى نيست كه در قدرت تامه و حكمت بالغه مانند خدا باشد تا با او شريك شود و جمعا آيه شريفه به نظر حقير مفيد تأكيد و تقرير مطالب گذشته است كه در خاتمه كلام مناسب است. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّ هذا لَهُوَ القَصَص‌ُ الحَق‌ُّ وَ ما مِن إِلهٍ إِلاَّ اللّه‌ُ وَ إِنَّ اللّه‌َ لَهُوَ العَزِيزُ الحَكِيم‌ُ (62) | |||
بتحقيق آنچه از قضاياي عيسي و غير آن نازل فرموديم اخبار و احاديث مطابق با واقع و حقيقت است و احدي مقام الوهيّت ندارد جز ذات مقدّس اللّه و محققا خداوند هر آينه او غالب و داناي بجميع حكم و حكمفرما است. | |||
ان‌ّ هذا اشاره بآيات قبل است که در مورد زكريّا و يحيي و مادر مريم و مريم و عيسي عليهم السلام نازل فرمود. | |||
لَهُوَ القَصَص‌ُ الحَق‌ُّ قصص جمع قصّه است و قصه نقل و حكايت پيشينيان است و آن سه قسم است: يك قسمت رومان مانند است مثل قصه رستم و حسين گرد | |||
جلد 4 - صفحه 234 | |||
و ليلي و مجنون، شيرين و فرهاد و داستانهاي الف ليل و فردوسي و امثال آنها که ميتوان گفت يك صدم آنها واقعية ندارد بلكه بسياري قطع بخلاف آن داريم مثل حكايات تورية و انجيل و كتب منسوبه بوحي از عهد قديم و جديد نسبت بكفريات و نسبتهاي ناروا بمقام قدس انبياء عليهم السّلام. | |||
دوم حكايات مأخوذه از كتب تواريخ که دليل بر صدق و كذب آن نداريم و محتمل الامرين است. | |||
سوم قضاياي مأخوذه از وحي و اخبار معصومين عليهم السلام که قطع بصدق آن داريم و احتمال خلاف در آنها نميرود و قصص قرآني از اينکه باب است و معني الحق‌ّ همين است. | |||
وَ ما مِن إِلهٍ إِلَّا اللّه‌ُ اشاره باديان باطله است که الوهيت را نسبت بغير اللّه هم دادند مثل مجوس که قائل بيزدان و اهرمن شدند، و يهود که گفتند خدا اله موسي و موسي اله هارون و هارون اله فرعون، و نصاري که قائل باقانيم ثلاث شدند و غير اينها از مذاهب باطله حتي كساني که قائل بالوهيت امير المؤمنين عليه السّلام شدند فقط توحيد در الوهيت مختص بمسلمين و دين حقّه اسلام است. | |||
وَ إِنَّ اللّه‌َ لَهُوَ العَزِيزُ الحَكِيم‌ُ تفسير إبن جمله مكررا بيان شده و در اينکه مقام تهديد منكرين توحيد است که خداوند غالب و مقتدر است و بر عذاب آنها بمقتضاي حكمت حكم فرما است. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 62)- پس از شرح زندگی مسیح در این آیه به عنوان تأکید هر چه بیشتر می‌فرماید: «اینها سرگذشت واقعی (مسیح) است» نه ادعاهایی همچون الوهیت مسیح یا فرزند خدا بودنش (إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ). | |||
نه مدعیان خدایی او سخن حقی می‌گفتند و نه آنهایی که العیاذ باللّه فرزند نامشروعش می‌خوانند. حق آن است که تو آوردی و تو گفتی او بنده خدا و پیامبر بود که با یک معجزه الهی از مادری پاک، بدون پدر تولد یافت. | |||
باز برای تأکید بیشتر می‌افزاید: «و هیچ معبودی جز خداوند یگانه نیست». | |||
(وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلَّا اللَّهُ). | |||
«و خداوند یگانه قدرتمند و توانا و حکیم است» و تولد فرزندی بدون پدر در برابر قدرتش مسأله مهمی نیست (وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ). | |||
آری! چنین کسی سزاوار پرستش است نه غیر او. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
