اخْسَئُوا: تفاوت میان نسخه‌ها

طرد شدن و طرد كردن. لازم و متعدى آمده است گويند: «خسأت الكلب فخساً» يعنى سگ را طرد و دور كردم پس دور شد (اقرب - مفردات) [مؤمنون:108] گفت دور شويد و با من سخن نگوئيد. [بقره:65]، [اعراف:166] خاسئين را رانده شده و دور شدگان گفته‏اند. يعنى: به آنها گفتيم: بوزينگان مطرود شويد. نا گفته نماند در اين ماده معنى حقارت و خوارى نيز ملحوط است چنانكه در كشّاف و مفردات گفته است . [ملك:4] خاسئاً را خسته معنى كرده‏اند و شايد منظور آن است كه چشم دور مانده و زبون شده است يعنى: دوباره نظر را بگردان چشم دورمانده از هدف به تو باز گردد و وا مانده باشد. ناگفته نماند: چنانكه در در مفردات و اقرب و صحاح و غيره است استعمال اوّلى اين كلمه را درباره راندن سگ گفته‏اند و حتى بعضى از مترجمين معاصر، آيه اوّل را اينطور ترجمه كرده است: ايسگان به دوزخ شويد... . ولى اين سخن از ادب قرآن به دور است، و اين ماده هر چند در راندن سگ به كار رفته ولى معنى آن همان طرد با حقارت و خوارى است، چنانكه موارد استعمال آن در قرآن نيز درباره سگ نيست.

[[رده:كلمات قرآن]]