طه ٤٧

از الکتاب
کپی متن آیه
فَأْتِيَاهُ‌ فَقُولاَ إِنَّا رَسُولاَ رَبِّکَ‌ فَأَرْسِلْ‌ مَعَنَا بَنِي‌ إِسْرَائِيلَ‌ وَ لاَ تُعَذِّبْهُمْ‌ قَدْ جِئْنَاکَ‌ بِآيَةٍ مِنْ‌ رَبِّکَ‌ وَ السَّلاَمُ‌ عَلَى‌ مَنِ‌ اتَّبَعَ‌ الْهُدَى‌

ترجمه

به سراغ او بروید و بگویید: «ما فرستادگان پروردگار توئیم! بنی اسرائیل را با ما بفرست؛ و آنان را شکنجه و آزار مکن! ما نشانه روشنی از سوی پروردگارت برای تو آورده‌ایم! و درود بر آن کس باد که از هدایت پیروی می‌کند!

ترتیل:
ترجمه:
طه ٤٦ آیه ٤٧ طه ٤٨
سوره : سوره طه
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَرْسِلْ»: آزاد کن از بردگی و بندگی و اسارت و واداشتن به کار بدون جیره و مواجب و حق و دستمزدی. بگذار در ایده و عقیده همراه ما شوند. «آیَةٍ»: معجزه‌ای بزرگ. دلیل و برهان سترگ. «السَّلامُ»: سلامت. در امان ماندن از عذاب. «عَلَی»: برای. این واژه به معنی (لِ) است. «وَالسَّلامُ عَلَی»: این جمله برای بیان تحیّت و درود نیست؛ چرا که در ابتدای خطاب ذکر نشده است (نگا: تفسیرهای المنتخب، صفوه التفاسیر، المراغی). امّا برخی آن را به معنی «درود بر کسی باد که ...» دانسته‌اند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - خداوند، موسى و هارون(ع) را به حضور بى باکانه و بى درنگ نزد فرعون و آگاه ساختن او از رسالت خویش فرمان داد. (لاتخافا ... فأتیاه فقولا إنّا رسولا ربّک) «فأتیاه» عطف بر «لاتخافا» و تفریع بر آن است. یعنى حال که امنیت و حفاظت شما تأمین گردید بدون ترس و نگرانى نزد فرعون بروید. «فاء» عاطفه براى تعقیب است و دلالت دارد که نباید بین دو کار فاصله غیر متعارفى وجود داشته باشد.

۲ - بنى اسرائیل در زمان بعثت موسى(ع)، ساکن مصر و گرفتار ستم و آزار فرعونیان بودند. (فأرسل معنا بنى إسرءیل و لاتعذّبهم) نهى شدن فرعون از عذاب و شکنجه بنى اسرائیل، بیانگر رنج و سختى آنان در مصر آن زمان است.

۳ - آزادى بنى اسرائیل و گسیل داشتن آنان با موسى و هارون(ع)، نخستین خواسته آن دو از فرعون بود. (فقولا ... فأرسل معنا بنى إسرءیل)

۴ - نجات بنى اسرائیل از شکنجه و آزار فرعونیان و بیرون آوردن آنان از محدوده حکومت فرعون، از اهداف مهم رسالت موسى و هارون(ع) بود. (فقولا إنّا رسولا ربّک فأرسل معنا بنى إسرءیل و لاتعذّبهم) «فا» در «فأرسل» تفریع بر «إنّا رسولا ربّک» است و مى رساند که کوچ دادن بنى اسرائیل، از رسالت هاى الهى موسى و هارون(ع) بود.

۵ - موسى و هارون(ع) به فرمان خداوند، وظیفه دار رهبرى بنى اسرائیل پس از موافقت فرعون با خروج آنان (فأرسل معنا بنى إسرءیل)

۶ - نجات بنى اسرائیل از ستم فرعونیان، بدون کوچ دادن آنان از مصر و بیرون آوردنشان از جامعه فرعونى ممکن نبود. (فأرسل معنا بنى إسرءیل و لاتعذّبهم) عطف «لاتعذّبهم» بر «أرسل» گویاى این نکته است که درخواست «ارسال» به منظور نجات از عذاب و شکنجه است بنابراین، بدون هجرت، امکان رهایى در کار نبوده است.

۷ - حضور بنى اسرائیل در مصر، براى فرعونیان اهمیت بسیارى داشت. (فأرسل معنا بنى إسرءیل) مطرح نمودن درخواست اجازه فرعون، براى خروج بنى اسرائیل از مصر، نشانه اهمیت حضور بنى اسرائیل در مصر و بیانگر نقش آنان در انجام امور فرعونیان است.

۸ - فرعون، از خروج بنى اسرائیل و هجرت آنان از مصر به دیار دیگر مانع مى شد. (فأرسل معنا بنى إسرءیل) اگر خروج بنى اسرائیل به طور عادى از مصر ممکن بود، مطرح ساختن آن با فرعون بى معنا بود پس هر چند که بنى اسرائیل، خود خواستار رهایى و هجرت بودند; ولى فرعون و دستگاه حکومت او مانع این کار مى شدند.

۹ - بنى اسرائیل، داراى آمادگى براى هجرت از مصر به رهبرى موسى و هارون(ع) (فأرسل معنا بنى إسرءیل و لاتعذّبهم) مطرح شدن این درخواست نزد فرعون، بر وجود آمادگى روحى و فکرى در بنى اسرائیل براى هجرت از مصر دلالت دارد.

۱۰ - نجات مظلومان از یوغ ستم و بردگى و رهایى آنان از سلطه نظام هاى غیر توحیدى، مطلوب خداوند و همسو با اهداف رسولان الهى است. (اذهبا ... فأرسل معنا بنى إسرءیل)

۱۱ - موسى و هارون(ع)، از جانب خداوند مأمور بازداشتن فرعون از شکنجه بنى اسرائیل بودند. (إنّا رسولا ربّک ... و لاتعذّبهم)

۱۲ - فرمان روایان، مسؤول کردار زیردستان خود هستند. (لاتعذّبهم) تردیدى نیست که فرعون، در شکنجه کردن بنى اسرائیل مباشرت نداشته است; ولى در عین حال خداوند عذاب کردن بنى اسرائیل را به او نسبت داده است; زیرا فرعون سردمدار حکومت بوده و فرمان شکنجه را صادر مى کرده است.

۱۳ - خداوند، به موسى و هارون(ع) فرمان داد تا داشتن معجزه براى اثبات رسالت خویش را به فرعون ابلاغ کنند. (قد جئنک ب-َایة) «آیة» اسم جنس و قابل اطلاق بر کم و زیاد است. بنابراین مى توان بر معجزات متعدد نیز «آیة» اطلاق کرد.

۱۴ - توجه دادن فرعون به وابستگى امور زندگانى او به ربوبیت خداوند، از جمله برنامه هاى دیدار موسى و هارون(ع) با فرعون بود. (إنّا رسولا ربّک ... ب-َایة من ربّک) تکرار «ربّک» در این آیه و در خطاب به فرعون - باتوجه به ادعاى ربوبیت او - براى متذکر ساختن وى به انحصار ربوبیت براى خداوند است.

۱۵ - فرستادن رسولان الهى همراه با معجزات، پرتویى از ربوبیت خداوند است. (إنّا رسولا ربّک ... ب-َایة من ربّک)

۱۶ - پیروى از هدایت الهى، درپى دارنده سلامتى و امنیت است. (والسلم على من اتبع الهدى) «سلام» اسم مصدر از باب تفعیل است و به معناى سلامتى و عافیت از آفت ها مى باشد (لسان العرب). مقصود از سلامت در این آیه - به قرینه آیه بعد - در امان بودن از عذاب دنیا و آخرت است.

۱۷ - تضمین سلامت و امنیت کامل براى فرعون - در صورت پذیرش ایمان - از جمله پیام هاى الهى براى فرعون بود. (فقولا ... والسلم على من اتبع الهدى )

۱۸ - ایجاد صلح و امنیت از اهداف پیامبران الهى است. (والسلم على من اتبع الهدى )

۱۹ - ادیان الهى، هدایتگر مردم و وسیله رسیدن آنان به صلح و امنیت است. (والسلم على من اتبع الهدى )

۲۰ - سلام در پایان سخن، شعار موسى و هارون(ع)* (والسلم على من اتبع الهدى )

۲۱ - موسى و هارون(ع)، محرومیت فرعون از هدایت را به وى گوشزد نموده و او را به پیروى از هدایت دعوت کردند. (والسلم على من اتبع الهدى ) جمله «السلام على...» خبریه است و به کار بردن عنوان «من اتبع...»، اشاره به نبود این وصف در فرعون و براى ترغیب او به تحصیل آن است.

۲۲ - بیان صریح و قاطع مبانى دعوت به دین، با نرمش در گفتار تنافى ندارد. (فقولا له قولاً لیّنًا ... إنّا رسولا ربّک فأرسل ... و لاتعذّبهم ... والسلم على من اتبع الهدى) خداوند در آیات پیشین، موسى و هارون(ع) را به گفتارى نرم با فرعون فرمان داد. دراین آیات نیز آنچه را باید بگویند مطرح کرد. گفتنى است که در مجموعه پیام ها براى فرعون، عقاید اساسى و بشارت و انذار وجود دارد. بنابراین مراد از نرمى گفتار، حذف آرمان ها و سانسور عقاید نیست; بلکه شیوه بیان و برخورد است.

موضوعات مرتبط

  • ادیان آسمانى: نقش ادیان آسمانى ۱۹; هدایتگرى ادیان آسمانى ۱۹
  • امنیت: اهمیت امنیت ۱۸; عوامل امنیت ۱۶، ۱۹
  • انبیا: اهداف انبیا ۱۰، ۱۸; بعثت انبیا ۱۵
  • ایمان: آثار ایمان ۱۷
  • بنى اسرائیل: آثار هجرت بنى اسرائیل ۶; اذیت بنى اسرائیل ۲; اهمیت سکونت بنى اسرائیل در مصر ۷; تاریخ بنى اسرائیل ۲، ۶، ۸، ۹; درخواست نجات بنى اسرائیل ۳; رهبران بنى اسرائیل ۵; ظلم به بنى اسرائیل ۲; عوامل نجات بنى اسرائیل ۶; ممانعت از هجرت بنى اسرائیل ۸; نجات بنى اسرائیل ۴ ; هجرت بنى اسرائیل ۹
  • تبلیغ: صراحت در تبلیغ ۲۲; قاطعیت در تبلیغ ۲۲; نرمى سخن در تبلیغ ۲۲
  • حاکمان: مسؤولیت حاکمان ۱۲
  • خدا: اوامر خدا ۳،۱ ۱۳; نشانه هاى ربوبیت خدا ۱۵
  • سخن: آداب سخن ۲۰
  • سلامتى: عوامل سلامتى ۱۶
  • صلح: اهمیت صلح ۱۸; عوامل صلح ۱۹
  • عمل: عمل پسندیده ۱۰
  • فرعونیان: اذیتهاى فرعونیان ۲; شکنجه هاى فرعونیان ۴، ۶; ظلم فرعونیان ۲; فرعونیان و بنى اسرائیل ۷
  • فرعون: ابلاغ معجزه بر فرعون ۱۳; درخواست از فرعون ۳; دعوت ازفرعون ۲۱; زمینه امنیت فرعون ۱۷; زمینه سلامتى فرعون ۱۷; فرعون و بنى اسرائیل ۸; محرومیت فرعون ۲۱; ممانعت از شکنجه هاى فرعون ۱۱
  • کارگزاران: مسوول عمل کارگزاران ۱۲
  • مظلوم: فضیلت نجات مظلوم ۱۰
  • معجزه: منشأ معجزه ۱۵; نقش معجزه ۱۳
  • موسى(ع): اعلام رسالت موسى(ع) ۱; خواسته هاى موسى(ع) ۳; دعوتهاى موسى(ع) ۲۱; رسالت موسى(ع) ۱۱، ۱۳، ۱۴; رهبرى موسى(ع) ۵، ۹; سلام موسى(ع) ۲۰; قصه موسى(ع) ۱، ۳، ۵، ۱۱، ۱۳، ۱۴; مهمترین رسالت موسى(ع) ۴
  • نبوت: دلایل نبوت ۱۳
  • هارون(ع): اعلام رسالت هارون(ع) ۱; خواسته هاى هارون(ع) ۳; دعوتهاى هارون(ع) ۲۱; رسالت هارون(ع) ۱۱، ۱۳، ۱۴; رهبرى هارون(ع) ۵، ۹; سلام هارون(ع) ۲۰; قصه هارون(ع) ۱، ۳، ۵، ۱۱، ۱۳، ۱۴; مهمترین رسالت هارون(ع) ۴
  • هدایت: آثار هدایت ۱۶; دعوت به هدایت ۲۱; محرومان از هدایت ۲۱

منابع