روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۷۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ النَّوَادِرِ وَ هُوَ آخِرُ أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا

و قال رسول ص :

طُوبَى لِمَنْ طَالَ عُمُرُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ فَحَسُنَ‏ مُنْقَلَبُهُ إِذْ رَضِيَ عَنْهُ رَبُّهُ وَ وَيْلٌ لِمَنْ طَالَ عُمُرُهُ وَ سَاءَ عَمَلُهُ فَسَاءَ مُنْقَلَبُهُ إِذْ سَخِطَ عَلَيْهِ رَبُّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۴۲

و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: خوشا بحال كسى كه عمرش دراز شود، و عملش نيكو باشد، كه در اين صورت بازگشتش بسوى خدا بازگشتى نيكو خواهد بود، زيرا كه پروردگارش از او راضى است، و واى بحال كسى كه عمرش دراز شود، و عملش بد باشد كه بازگشت بدى خواهد داشت، زيرا كه پروردگارش عزّ و جلّ بر او خشمگين است.