روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۷۵
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ النَّوَادِرِ وَ هُوَ آخِرُ أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا
و روي اسماعيل بن مسلم عن الصادق جعفر بن محمد عن ابيه عن ابايه ع قال قال امير المومنين ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۷۴ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۷۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۴۲
و اسماعيل بن مسلم، از امام جعفر بن محمّد، از پدرش، از پدرانش عليهم السّلام روايت كرده است كه فرمود: أمير المؤمنين عليه السّلام فرمود: فقهاء و حكماء چون با يك ديگر مكاتبه ميكردند، سه چيز مينوشتند كه چهارمين نداشت:كسى كه انديشهاش معطوف به آخرت باشد، خدا او را از انديشيدن در كار دنيا بىنياز ميكند، و كسى كه درون خود را اصلاح نمايد خدا برونش را اصلاح ميكند، و كسى كه رابطه خود با خدا را اصلاح كند، خدا رابطهاش با مردم را اصلاح ميكند.