روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۶۸۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْفَرَائِضِ وَ الْمَوَارِيث

و رووا عن حنان قال كنت جالسا عند سويد بن غفله :

فَجَاءَهُ رَجُلٌ فَسَأَلَهُ عَنِ اِبْنَةٍ وَ اِمْرَأَةٍ وَ مَوَالٍ فَقَالَ أُخْبِرُكَ فِيهَا بِقَضَاءِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع‏ جَعَلَ لِلاِبْنَةِ اَلنِّصْفَ وَ لِلْمَرْأَةِ اَلثُّمُنَ وَ رَدَّ مَا بَقِيَ عَلَى اَلاِبْنَةِ وَ لَمْ يُعْطِ اَلْمَوَالِيَ شَيْئاً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۵

و از حنان روايت كرده‏اند كه گفت: در حضور سويد بن غفله نشسته بودم كه مردى بنزد او آمد، و در باره (سهم الإرث) دختر و زنى و مولايانى از او سؤال كرد، و سويد گفت: در اين مسأله تو را از قضاى علىّ بن ابى طالب عليه السّلام باز ميگويم. آن حضرت نصف تركه را براى دختر، و ثمن آن را براى زن قرار داد، و ما بقى آن را بدختر مردود ساخت، و بموالى چيزى از آن را نداد. تذكّر: «حنان، در بعض از نسخ «حيّان» است، و در بعض ديگر «حسّان» و بنظر ميرسد كه «حبّان» صحيح باشد».