روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۶۱۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ الْوَقْفِ وَ الصَّدَقَةِ وَ النُّحْل

و روي الحسين بن سعيد عن النضر عن القاسم بن سليمان عن عبيد بن زراره عن ابي عبد الله ع انه قال :

فِي رَجُلٍ تَصَدَّقَ عَلَى وُلْدٍ لَهُ قَدْ أَدْرَكُوا فَقَالَ إِذَا لَمْ يَقْبِضُوا حَتَّى يَمُوتَ فَهِيَ مِيرَاثٌ فَإِنْ تَصَدَّقَ عَلَى مَنْ لَمْ يُدْرِكْ مِنْ وُلْدِهِ فَهُوَ جَائِزٌ لِأَنَّ اَلْوَالِدَ هُوَ اَلَّذِي يَلِي أَمْرَهُمْ‏ وَ قَالَ ع‏ لاَ يَرْجِعْ فِي اَلصَّدَقَةِ إِذَا تَصَدَّقَ بِهَا اِبْتِغَاءَ وَجْهِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۲

حسين بن سعيد، از نضر، از قاسم بن سليمان، از عبيد بن زراره از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه در باره مردى كه بفرزندان بالغ خود صدقه‏اى بدهد، فرمود: هر گاه آن را دريافت نكنند تا او بميرد، آن صدقه ميراث خواهد بود- يعنى بورثه باز خواهد گشت- ولى اگر بفرزندان غير بالغ خود صدقه كند، امرى درست و تمام است زيرا پدر همان كس است كه ايشان را سرپرستى ميكند و وليّ آنها است. و فرمود: چون كسى چيزى را براى طلب رضاى خداوند عزّ و جلّ صدقه كند رجوعى در آن نيست.