روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۹۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي محمد بن يعقوب الكليني رضي الله عنه عن حميد بن زياد عن ابن سماعه عن سليمان بن داود عن علي بن ابي حمزه عن ابي الحسن ع قال :

قُلْتُ لَهُ إِنَّ رَجُلاً مِنْ مَوَالِيكَ مَاتَ وَ تَرَكَ وُلْداً صِغَاراً وَ تَرَكَ شَيْئاً وَ عَلَيْهِ دَيْنٌ وَ لَيْسَ يَعْلَمُ بِهِ اَلْغُرَمَاءُ فَإِنْ قُضِيَ لِغُرَمَائِهِ بَقِيَ وُلْدُهُ لَيْسَ لَهُمْ شَيْ‏ءٌ فَقَالَ أَنْفِقْهُ عَلَى وُلْدِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۷

و محمد بن يعقوب كلينى- رضى اللَّه عنه- از حميد بن زياد، از ابن سماعه، از سليمان بن داود، از على بن أبى حمزه روايت كرده است كه گفت: به امام‏ ابو الحسن عليه السّلام گفتم: يكى از موالى شما در گذشته، و اولاد خردسالى و چيزى از خود بجاى گذاشته، و دينى هم بر ذمّه دارد، و طلبكاران از آن چيز خبر ندارند، و هر گاه آن چيز بطلبكاران او پرداخته شود، اولاد او بى‏هيچ چيزى ميمانند، پس امام فرمود: آن را بر اولاد او نفقه كن‏