روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۸۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات
روي ابان عن ابي اسحاق ابراهيم الصيقل قال قال لي ابو عبد الله ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۸۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۹۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۵۲
ابو اسحاق ابراهيم صيقل گويد: امام صادق عليه السّلام بمن فرمود: نامهاى در ذؤابه (كيسه چرمى كوچك كه بر بند دسته شمشير مىآويزند) شمشير رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله يافتند كه در آن چنين نوشته بود: «بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم، متجاوزترين مردم بر خداوند در روز قيامت كسى باشد كه بىگناهى را كه قصد سوئى باو نداشته بكشد، يا بزند، و هر كس غير از اوليايى كه خداوند براى او تعيين كرده مولا گزيند پس او بآنچه خداوند بر محمّد فرو فرستاده كفر ورزيده، و هر كس بدعتى گزارد، يا بدعتگزارى را در منزل بپذيرد، خداوند متعال در روز قيامت نه از او توبه پذيرد و نه جريمه و فديه». سپس امام فرمود: آيا ميدانى منظور او از جمله من تولّى غير مواليه. چيست؟ عرض كردم: چه معنائى منظورش بود؟ فرمود: اهل اين دين. و در اكثر نسخهها «اهل البيت» را نسخه بدل گذارده است. راوى گويد: در گفتار امام صادق عليه السّلام مراد از «صرف» توبه است، و مراد از «عدل» فديه است.