روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۳۷
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود
و روي العلا عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۳۶ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۳۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۰
محمّد بن مسلم گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم اگر كودك نابالغى دزدى كرد چه حكمى دارد؟ فرمود: اگر هفت سال يا كمتر دارد از او قلم برداشته شده، و چنانچه تكرار كند سر انگشتان او را ميبرند تا حدّى كه خون جارى شود و اگر بار سوّم دزدى كرد و او نه سال داشت انگشتانش را قطع مىكنند، و حدّى از حدود الهى را تعطيل نبايد كرد. شرح: «مشهور ميان علماى پس از شيخ طوسى آنست كه مطلقا دست كودك نابالغ را بدزدى نميبرند، و شهيد ثانى- رحمه اللَّه- فرموده است اين گونه روايات با وضوح سند و فراوانى آن مختلف است در دلالت و همى سزد كه حمل شود بر تأديب كودك سارق و باختيار امام و قاضى نه بعنوان تعيين حدّ، امّا شيخ بمضمون همين روايت با اندكى تفاوت فتوا داده و در نهايه گويد: «بر كودك قطع نباشد اگر چه نقب كند و قفل بشكند اگر كودك بود عفوش كنند يك بار، و اگر تكرار كند ادبش كنند، بار سوّم انگشتانش بسايند تا اينكه خون جارى شود، اگر بار چهارم دزدى كند سر انگشتهاى او را ببرند و اگر بار پنجم دزدى كرد انگشتانش را مىبرند».