روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۵۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ التَّدْبِير

روي وهيب بن حفص عن ابي بصير قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ دَبَّرَ غُلاَمَهُ وَ عَلَيْهِ دَيْنٌ فِرَاراً مِنَ اَلدَّيْنِ قَالَ لاَ تَدْبِيرَ لَهُ وَ إِنْ كَانَ دَبَّرَهُ فِي صِحَّةٍ مِنْهُ وَ سَلاَمَةٍ فَلاَ سَبِيلَ لِلدُّيَّانِ عَلَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۹

و هيب بن حفص از ابو بصير نقل كرده كه گفت از امام صادق عليه السّلام پرسيدم شخص مديونى، غلام خود را تدبير كرد تا از پرداخت دين رها شود آيا اين تدبير صحيح است؟ امام عليه السّلام فرمود: (اگر در مرض موت است) اين تدبير نيست (زيرا تدبير مانند وصيّت است و نبايد از ثلث تجاوز كند و پس از پرداخت ديون نافذ است) و اگر در حال سلامت مزاج و صحّت اين كار را كرده تدبيرش نافذ است و طلبكاران را راهى بر او نيست (زيرا دين بر ذمّه اوست نه در مال او).