روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۷۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ طَلَاقِ الْمَفْقُود

روي عاصم بن حميد عن محمد بن قيس قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ عَنْ رَجُلٍ حَسِبَ أَهْلُهُ أَنَّهُ قَدْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ فَنَكَحَتِ اِمْرَأَتُهُ وَ تَزَوَّجَتْ سُرِّيَّتُهُ فَوَلَدَتْ كُلُّ وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا مِنْ زَوْجِهَا فَجَاءَ زَوْجُهَا اَلْأَوَّلُ وَ مَوْلَى اَلسُّرِّيَّةِ فَقَالَ يَأْخُذُ اِمْرَأَتَهُ فَهُوَ أَحَقُّ بِهَا وَ يَأْخُذُ سُرِّيَّتَهُ وَ وَلَدَهَا أَوْ يَأْخُذُ رِضًا مِنْ ثَمَنِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۵

محمّد بن قيس گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم: خانواده مردى پنداشته‏اند او مرده يا كشته شده است، و زوجه‏اش شوهر كرد و كنيزش را مردى تزويج كرد و هر كدام فرزندى آوردند، و مرد (مالك كنيز) بعدا آمد (در حالى كه زنش شوهر كرده و كنيزش از ديگرى داراى فرزند شده) چه كند إمام عليه السّلام فرمود: زن از آن اوست و كنيز و فرزندش نيز متعلّق به او، ولى ميتواند بجاى فرزند مبلغى كه راضى است بستاند.