روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۲۲
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الظِّهَار
روي سماعه عن ابي بصير قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :
| من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۲۱ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۲۳ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۳۱
ابو بصير گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود: مردى نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله آمد و عرض كرد يا رسول اللَّه من از زوجهام ظهار كردهام، حضرت فرمود: برو و بندهاى آزاد كن، مرد گفت: چيزى نزد من نيست، فرمود: باز گرد و دو ماه متوالى روزه بگير، مرد گفت توان روزه گفتن ندارم، حضرت فرمود: برو و شصت بينوا را طعام ده مرد گفت: ندارم، پس رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: من از جانب تو تصدّق ميدهم و مقدارى خرما باو داد كه به شصت مسكين برساند و فرمود: اين را بستان و مساكين را اطعام كن، مرد گفت: سوگند بآن كس كه تو را بحقّ فرستاد در ميان مشرق و مغرب مدينه از خود و عيالم محتاجتر سراغ ندارم، فرمود: برو و خود بخور و خانوادهات را از آن اطعام كن. مؤلّف اين كتاب- رحمه اللَّه- گويد: اين حديث در مسأله ظهار غريب و نادر است زيرا مشهور در اين معنى در كفّاره كسى است كه روزى از ماه رمضان را افطار كرده است.
