روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۸۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الطَّلَاق

روي ابن ابي عمير و البزنطي جميعا عن جميل عن زراره عن ابي جعفر ع قال :

وَ أَمْرَانِ أَيُّهُمَا سَبَقَ إِلَيْهَا بَانَتْ بِهِ اَلْمُطَلَّقَةُ اَلْمُسْتَرَابَةُ اَلَّتِي تَسْتَرِيبُ اَلْحَيْضَ إِنْ مَرَّتْ بِهَا ثَلاَثَةُ أَشْهُرٍ بِيضٍ لَيْسَ فِيهَا دَمٌ بَانَتْ بِهَا وَ إِنْ مَرَّتْ بِهَا ثَلاَثُ حِيَضٍ لَيْسَ بَيْنَ اَلْحَيْضَتَيْنِ ثَلاَثَةُ أَشْهُرٍ بَانَتْ بِالْحَيْضِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۶

زراره گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: زن مطلّقه كه حيضش عادى نيست بيكى از دو امر عدّه‏اش تمام مى‏شود، اگر سه ماه تمام خون نديد و حائض نشد عدّه‏اش تمام است و از شويش جدا گشته و اگر سه بار حيض ديد كه ميان دو حيض سه ماه فاصله نشده بود عدّه‏اش تمام است. ابن أبى عمير گويد: جميل بن درّاج اين خبر را چنين تفسير كرد و گفت: چنانچه سه ماه يك روز كم بر اين زن بگذرد و خون ببيند، سپس پس از پاكى سه ماه يك روز كم بگذرد و آنگاه خون ببيند، و باز پس از پاك شدن سه ماه يك روز كم بگذرد آنگاه خون ببيند اين زن بايد اين ايّام همگى را عدّه نگهدارد و ايّام عدّه‏اش به سه ماه اوّل تمام نمى‏شود، و چنانچه سه ماه تمام بگذرد و خون نبيند عدّه‏اش بهمين سه ماه تمام شده و از شوهر جدا گشته و حقّ رجوع تمام شده است.