روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۶۳
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الطَّلَاق
روي الحلبي و ابو بصير و سماعه عن ابي عبد الله ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۶۲ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۶۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹۶
حلبى و ابو بصير و سماعه هر سه از امام صادق عليه السّلام در مورد اين آيه وَ إِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَ قَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِيضَةً فَنِصْفُ ما فَرَضْتُمْ إِلَّا أَنْ يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَا الَّذِي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكاحِ (و چون طلاق داديد ايشان را پيش از اينكه از آنان كام گيريد و براى آنها مهريّه معين كردهايد پس نيم آنچه معيّن كردهايد مهر مىبرند مگر آنكه ببخشند يا كسى كه اختيار عقد بدست او بوده ببخشد) فرمود: آن كس كه اختيار عقد زن بدست او بوده يا پدر است، يا برادر يا وصي پدر، و يا آن كس كه از جانب زن يا وليّ زن وكيل است و اموال زن اختيارش بدست او است و براى او مىفروشد و تجارت مىكند، پس اگر يكى از اينان مهر را بخشيد حلال است.