روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۲۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ بُطْلَانِ حَقِّ الْمُدَّعِي بِالتَّحْلِيفِ وَ إِنْ كَانَ لَهُ بَيِّنَة

روي عبد الله بن ابي يعفور عن ابي عبد الله ع قال :

إِذَا رَضِيَ صَاحِبُ اَلْحَقِّ بِيَمِينِ اَلْمُنْكِرِ لِحَقِّهِ فَاسْتَحْلَفَهُ فَحَلَفَ أَنْ لاَ حَقَّ لَهُ قِبَلَهُ ذَهَبَتِ اَلْيَمِينُ بِحَقِّ اَلْمُدَّعِي وَ لاَ دَعْوَى لَهُ قُلْتُ وَ إِنْ كَانَتْ لَهُ بَيِّنَةٌ عَادِلَةٌ قَالَ نَعَمْ‏ وَ إِنْ أَقَامَ بَعْدَ مَا اِسْتَحْلَفَهُ بِاللَّهِ خَمْسِينَ قَسَامَةً مَا كَانَ لَهُ‏ حَقٌّ فَإِنَّ اَلْيَمِينَ قَدْ أَبْطَلَتْ كُلَّ مَا اِدَّعَاهُ قَبْلَهُ مِمَّا قَدِ اِسْتَحْلَفَهُ عَلَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۸

عبد اللَّه بن أبى يعفور از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه اگر صاحب حقّ به سوگند منكر راضى گشت و منكر قسم ياد كرد كه وى بر او حقّى ندارد، اين سوگند حقّ مدعى را باطل مى‏كند و ديگر نمى‏تواند مطالبه حقّ نمايد. گويد: پرسيدم اگر داراى بيّنه عادله (شاهد عادل) بود چطور؟ فرمود: آرى، اگر چه پس از آنكه او را قسم داد و مدّعى عليه قسم ياد كرد كه فلانى حقّى بر من ندارد، جماعت بسيارى قسم خورند و يا شهادت دهند كه وى حقّ دارد، ديگر حقّ مطالبه ساقط شده و همان قسم دادن اوّل، حقّ ادّعايش را باطل ساخته است.