روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۹۰۲
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج
قال رسول الله ص :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۹۰۱ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۹۰۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۶۵
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله در باره قول خداى عزّ و جلّ كه گفت: الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ، وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ. (بقره ۲۷۴) (كسانى كه اموال خود را در شب و روز، پنهان و آشكارا انفاق ميكنند، اجرشان نزد پروردگارشانست، و بيمى بر ايشان نيست، و ايشان اندوهگين نميشوند). فرمود: اين آيه در باره خرج كردن براى اسب نازل شده است. مصنّف اين كتاب كه- خدا از او خشنود باد- گفت: روايت شده است كه اين آيه در شأن امير المؤمنين عليه السّلام نازل شده است، و سبب نزول آن اين است كه او نوبتى چهار درهم در اختيار داشت، پس درهمى را در شب، و درهمى را در روز، و درهمى را پنهان، و درهمى را آشكارا صدقه داد، پس اين آيه در شأن او نازل شد. و آيهاى چون در باره موضوعى نازل شود، در باره هر موضوعى كه در آن مسير قرار گرفته باشد نازل شده است. و بنا بر اين عقيده ما در تفسير اين آيه اين است كه آن در شأن امير المؤمنين عليه السّلام نازل شده، و پس از آن در مورد انفاق بر اسب و مواردى نظير آن تطبيق گشته است.