روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۸۴۳
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج
و روي علي بن اسباط عن ابي الحسن الرضا ع قال قال لي :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۸۴۲ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۸۴۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۲
و علىّ بن اسباط از امام ابو الحسن رضا عليه السّلام روايت كرده است كه گفت: امام مرا گفت: چون از منزل خود در سفرى يا حضرى خارج شدى بگوى: «بسم اللَّه، آمنت باللَّه، توكّلت على اللَّه، ما شاء اللَّه، و لا حول و لا قوّة الّا بالله» (بنام خدا آغاز ميكنم، بخدا ايمان مىآورم، كار خود را بخدا بازمىگذارم، هر چه خدا بخواهد صورت مىپذيرد، هيچ قدرت و نيروئى جز با استعانت از خدا وجود ندارد). پس كسى كه اين دعا را بخواند چون شياطين با او روبرو شوند فرشتگان بصورت ايشان ضربت ميزنند، و ميگويند: شما را با او چه كار است، در صورتى كه او خداى عزّ و جلّ را نام برده، و به او ايمان آورده، و بر او توكّل كرده، و گفته است: هر چه خدا بخواهد صورت مىپذيرد، و رضايت ما را برمىانگيزد، و هيچ قدرت و قوّتى جز با استعانت از او وجود ندارد؟