روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۶۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر
و في روايه محمد بن اسماعيل بن بزيع عن محمد بن يعقوب عن شعيب عن ابيه عن ابي عبد الله ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۶۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۷۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۲۳
و در روايت محمّد بن اسماعيل بن بزيع، از محمّد بن يعقوب، از شعيب، از پدرش، از امام صادق عليه السّلام آمده است به آن امام معروض داشتم كه: مردم چنين روايت ميكنند كه روزههاى بيست و نه روزه پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله از بابت ماه رمضان از روزههاى سى روزه آن حضرت افزون بوده است. امام عليه السّلام فرمود: دروغ گفتهاند، رسول خدا جز به نحو كامل و تمام روزه نگرفته است، و فرائض و واجبات ناقص نميشود، زيرا خداى تبارك و تعالى سال را سيصد و شصت روز بيافريد، و آسمانها و زمين را در شش روز خلق كرد، و آنگاه سال را از دخول در اين شمار بازداشت، و بنا بر اين سال سيصد و پنجاه و چهار روز است، و ماه رمضان سى روز است، زيرا خداى عزّ و جلّ در باره آن فرموده است: وَ لِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ و كامل به معنى تمام است، و شوال بيست و نه روز، و ذو القعده سى روز است، زيرا خداى عزّ و جلّ در باره آن فرموده است: وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثِينَ لَيْلَةً و بنا بر اين ماه گاهى بيست و نه روز و گاهى سى روز است، يعنى يك ماه تمام است و يك ماه ناقص است، و ماه رمضان هيچ گاه ناقص نميشود، و شعبان هيچ گاه تمام نميگردد.