روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۷۹
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْحَبْوَةِ وَ التَّسْبِيحِ وَ هِيَ صَلَاةُ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع
و روي عن ابراهيم بن ابي البلاد قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۷۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۸۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۷۳
و روايت كردهاند از ابراهيم أبى البلاد كه به أبى الحسن يعنى موسى بن جعفر عليهما السّلام گفت: چه پاداشى است براى كسى كه نماز جعفر بخواند؟ گفت: اگر بعدد ريگهاى درهم فشرده بيابان و به اندازه كفهاى دريا گناه بر او باشد خداوند بپاداش آن همه آنها را مىبخشد گويد: عرض كردم: همه اين ثوابها براى ما هست؟ فرمود: پس براى كيست جز اينكه مخصوص شما است، گويد: عرض كردم: چه سورهاى بخوانم در آن نماز؟ و نيز گويد: همچنين پرسيدم: هر سورهاى از قرآن كه خواستم مىتوانم خواند؟ فرمود: نه، بلكه إذا زلزلت و إذا جاءنصر اللَّه و إنّا أنزلناه و قل هو اللَّه احد را بخوان.