روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۹۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يَقُولُ الرَّجُلُ إِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِه

و قال النبي ص :

مَنْ قَرَأَ هَذِهِ اَلْآيَةَ عِنْدَ مَنَامِهِ قُلْ إِنَّمََا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى‏ََ إِلَيَّ أَنَّمََا إِلََهُكُمْ إِلََهٌ وََاحِدٌ إِلَى آخِرِهَا سَطَعَ لَهُ نُورٌ إِلَى‏ اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرَامِ‏ حَشْوُ ذَلِكَ اَلنُّورِ مَلاَئِكَةٌ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ حَتَّى يُصْبِحَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۶

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس اين آيه را «قل انّما انا بشر- تا آخر آيه» كه معنى‏اش اينست: (بگو اى محمّد جز اين نيست كه من بنده‏اى همانند شمايم ولى بمن از خداوند متعال وحى ميرسد، كه البتّه خداوند شما خدائى است يكتا و هر كس كه به لقاء پروردگارش اميد مى‏دارد پس بايد كردارى شايسته پيشه كند و هيچ كس را در پرستش پروردگارش شريك او قرار ندهد) در هنگام خفتن در بستر بخواند نورى از او تابيدن گيرد كه تا مسجد الحرام پرتو افكند و در تابش آن فرشتگانى باشند كه براى او تا بامدادان طلب آمرزش كنند.