روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۹۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يَقُولُ الرَّجُلُ إِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِه

و روي بكر بن محمد عنه ع انه قال :

مَنْ قَالَ حِينَ يَأْخُذُ مَضْجَعَهُ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي عَلاَ فَقَهَرَ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي بَطَنَ‏ فَخَبَرَ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي مَلَكَ‏ فَقَدَرَ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي‏ يُحْيِ اَلْمَوْتى‏ََ وَ يُمِيتُ اَلْأَحْيَاءَ وَ هُوَ عَلى‏ََ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۵

و بكر بن محمّد از آن حضرت روايت كرده كه فرمود: هر كس در هنگامى كه به بستر ميرود يا پيش از خفتن سه بار اين دعا را بخواند: «الحمد للَّه الّذي علا فقهر، و الحمد للَّه الّذي بطن فخبر، و الحمد للَّه الّذي ملك فقدر، و الحمد للَّه الّذي يحيي الموتى و يميت الأحياء، و هو على كلّ شي‏ء قدير». (همه محامد مخصوص خداوند است كه بلند مرتبه است و همه موجودات مقهور و مسخّر اراده اوست، و جمله سپاسگزاريها و شكرها مخصوص خداوند است كه او مجرّد بالذّات است و آگاه از جميع اسرار و هر آنچه پنهان و آشكار است، و همه ثناها و محامد مخصوص خداوندى است كه پادشاه پادشاهان و پديد آورنده همه موجودات و جميع عالميان است و بر همه چيز بملك و ملك قادر است و جمله حمدها و شكرها مخصوص خداوندى است كه مردگان را زنده ميسازد و حيات زندگان باز مى‏ستاند، و او است كه بر هر چيزى توانا و قادر است) خواننده دعا از گناهان خود بكلّى پاك شود همچون روزى كه مادرش او را زاده است.