روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۸۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْمَرِيضِ وَ الْمُغْمَى عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك

و قال حماد بن عثمان :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ قَدِ اِشْتَدَّ عَلَيَّ اَلْقِيَامُ فِي اَلصَّلاَةِ فَقَالَ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تُدْرِكَ صَلاَةَ اَلْقَائِمِ فَاقْرَأْ وَ أَنْتَ جَالِسٌ‏ فَإِذَا بَقِيَ مِنَ‏ اَلسُّورَةِ آيَتَانِ فَقُمْ وَ أَتِمَّ مَا بَقِيَ وَ اِرْكَعْ وَ اُسْجُدْ فَذَاكَ صَلاَةُ اَلْقَائِمِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۰

حمّاد بن عثمان گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: بر پا ايستادن در نماز برايم دشوار شده است، فرمود: هر گاه خواستى ثواب نماز ايستاده يابى (با وجود اينكه نماز نشسته ميخوانى) در اين صورت قراءت را نشسته بخوان، و وقتى از سوره دو آيه باقى مانده برخيز و آن دو آيه را بخوان و سوره را تمام كن و ركوع و سجود را بجا آور كه اين نماز ايستاده باشد.