روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۹۶

از الکتاب


آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ التَّعْقِيب

و قال امير المومنين ع :


من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۹۵ حدیث من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۹۷
روایت شده از : امام على عليه السلام
کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۱
بخش : أبواب الصلاة و حدودها-باب التعقيب
عنوان : حدیث امام على (ع) در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد ۱ أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ التَّعْقِيب‏
موضوعات :

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۰۸

امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: هر گاه كسى از شما از نماز فارغ شود بايد دستهايش را بسوى آسمان بلند كند و بكوشد و بدعا پردازد، عبد اللَّه بن سبا عرض كرد: يا امير المؤمنين مگر خداوند عزّ و جلّ در همه جا حاضر نيست؟ آن حضرت فرمود: بلى، گفت: پس چرا بنده هنگام دعا دستهايش را بسوى آسمان بلند مى‏كند؟ آن حضرت‏ فرمود: مگر در قرآن اين آيه را نمى‏خوانى: وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ‏ (يعنى: و روزى شما در آسمان است و بهشت و هر آنچه از قضا و تقديرات خير كه بشما وعده داده‏اند در آسمان است) پس به اين ترتيب روزى را جز از محلّى كه آنجا واقع شده از كجا بايد طلب كرد، و محلّى كه روزى و آنچه خداوند عزّ و جلّ وعده فرموده همگى آسمان است.


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)