روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۴۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ فَرْضِ الصَّلَاة

و قال زراره بن اعين قال ابو جعفر ع :

كَانَ اَلَّذِي فَرَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى اَلْعِبَادِ عَشْرَ رَكَعَاتٍ وَ فِيهِنَّ اَلْقِرَاءَةُ وَ لَيْسَ فِيهِنَّ وَهْمٌ يَعْنِي سَهْوٌ فَزَادَ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ سَبْعاً وَ فِيهِنَّ اَلسَّهْوُ وَ لَيْسَ فِيهِنَّ اَلْقِرَاءَةُ فَمَنْ شَكَّ فِي اَلْأَوَّلَتَيْنِ أَعَادَ حَتَّى يَحْفَظَ وَ يَكُونَ عَلَى يَقِينٍ وَ مَنْ شَكَّ فِي اَلْأَخِيرَتَيْنِ عَمِلَ بِالْوَهْمِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۹۷

زرارة بن اعين گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: نمازى كه خداوند عزّ و جلّ بر بندگان واجب فرموده ده ركعت بود كه در آن ده ركعت حمد خوانده مى‏شود و وهم- يعنى شك- در آن راه ندارد چنان كه در نمازهاى دو ركعتى و دو ركعت اول بقيّه نمازها، شك موجب بطلان نماز است، پس از آن رسول خدا (ص) هفت ركعت ديگر بر آن ده ركعت افزود كه شك در آنها ممكنست واقع شود و موجب بطلان نماز نيست البتّه باستثناء نماز مغرب و در اين هفت ركعت قرائت واجب نيست، و هر كس در دو ركعت اوّل نماز شك كند آن را دوباره بخواند تا نماز خود را حفظ كند و نسبت به دو ركعتى كه مى‏خواند يقين داشته باشد، و كسى كه در دو ركعت آخر شكّ كند برابر مقرّرات مربوط به شكها عمل نمايد.