روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۴۱
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى الْمَيِّت
و قد روي سالم بن مكرم عن ابي عبد الله ع انه قال :
| من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۴۰ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۴۲ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۷
سالم بن مكرم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: براى ميّت بالشى از خاك ساخته شود (كه سرش بزير نيفتد) و بر پشت او كلوخى قرار داده شود كه بر پشت نيفتد، و تمامى گرهها و بندهاى كفنش باز شود و رويش كنار زده شود و برايش اين دعا را بخوانند: اللّهمّ عبدك و ابن عبدك و ابن امتك، نزل بك و انت خير منزول به، اللّهمّ افسح له في قبره و لقّنه حجّته و ألحقه بنبيّه و قه شرّ منكر و نكير» يعنى: بار خدايا بنده تو و غلامزاده تو و كنيززاده تو بدرگاهت آمده، و تو بهترين كسى هستى كه بدرگاهش آيند، خدايا قبر او را گشاده گردان و حجّتش را به او تلقين فرما و او را با پيامبرش محشور گردان و از عذاب منكر و نكير در امانش دار. پس دست راست خود را زير شانه راست او كه بر زمين است قرار ميدهى و دست چپ خود را بر دوش چپ او ميگذارى و او را به شدّت تكان ميدهى و ميگوئى: اى فلان فرزند فلانى (نام ميّت و پدرش را ذكر ميكنى) اللَّه پروردگار توست و محمّد پيغمبر تو و اسلام دين تو است و على ولىّ تو و امام تو است- و يك يك امامان عليهم السّلام را تا آخرينشان نام ميبرى- امامان تو پيشوايان راه خير و هدايت و نيكوكارانند، سپس يك بار ديگر تلقين را بر او تكرار ميكنى و هنگامى كه خشت يا آجر بر لحد ميچينى بگو: «اللّهمّ ارحم غربته، وصل وحدته و آنس وحشته، و آمن روعته و اسكن إليه رحمتك رحمة يستغني بها عن رحمة من سواك، و احشره مع من كان يتولّاه» يعنى: خدايا بر غريبى او رحم كن، و تنهايى او را برحمتت متّصل ساز و او را از تنهايى رهايى بخش، و وحشت او را به آنچه خود ميدانى انس ده تا وحشتش زايل شود، و او را از ترس عذاب خود ايمن گردان، و از رحمت خود رحمتى عظيم باو ساكن ساز كه بسبب آن از رحمت غير تو مستغنى شود و او را با كسانى كه اعتقاد بامامتشان و ولايتشان دارد محشور ساز. و هر گاه قبر او را زيارت كردى نيز، اين دعا را در حالى كه روى بقبله دارى و دستهايت را بر گور نهادهاى برايش بخوان، و وقتى از قبر بيرون آمدى- در حالى كه خاك را از دستهايت ميتكانى- بگو: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ يعنى: ما همه مملوك و بنده خداونديم و بازگشت همه ما بسوى اوست. پس با پشت دستهايت سه بار خاك بر قبر او بريز و اين دعا را بخوان: «اللّهمّ ايمانا بك و تصديقا بكتابك، هذا ما وعدنا اللَّه و رسوله و صدق اللَّه و رسوله» يعنى: خدايا جمله اين كارها كه انجام ميدهيم بدان سبب است كه بتو ايمان داريم و كتاب تو را باور داريم، اين امور چيزيست كه خداوند عزّ و جلّ و رسول او ما را بدان وعده دادهاند و خدا و رسول او راست و درست گفتهاند. پس البتّه هر كس اين كار را انجام دهد (خاك در قبر بريزد) و اين دعا را بخواند خداوند بعدد هر ذرّه از خاك حسنهاى براى او مينويسد، و هنگامى كه قبر پر و درست شد بر آن قبر آب بريز در حالى كه آن را پيش روى قرار داده باشى و روى به قبله دارى، شروع كن بريختن آب از قسمت سر قبر و آب را چهار سوى آن بگردان تا دوباره بقسمت سر قبر بازگردى بدون اينكه آب را قطع كرده باشى و اگر چيزى از آب زياد آمد آن را وسط قبر بريز، بعد از آن دست خود را بر روى قبر بگذار و براى ميّت دعا كن و از خداوند آمرزش بخواه.
