روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۵۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْحَيْضِ وَ النِّفَاس-النِّفَاسُ وَ أَحْكَامُه

و روي عمار بن موسي الساباطي عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنِ اِمْرَأَةٍ أَصَابَهَا اَلطَّلْقُ اَلْيَوْمَ وَ اَلْيَوْمَيْنِ وَ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ تَرَى صُفْرَةً أَوْ دَماً كَيْفَ تَصْنَعُ بِالصَّلاَةِ قَالَ تُصَلِّي مَا لَمْ تَلِدْ فَإِنْ غَلَبَهَا اَلْوَجَعُ صَلَّتْ إِذَا بَرَأَتْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۳۵

و عمّار ساباطى از امام صادق عليه السلام روايت كرده گويد: از آن حضرت سؤال كردم در مورد آن زنى كه درد زايمان او يك يا دو روز و يا بيشتر از آن طول بكشد و زردى يا خون ببيند با نماز چه كند؟ آن حضرت فرمود: تا نزائيده است نماز ميخواند و وقتى درد زايمان بر او غلبه كرد و نتوانست نماز بخواند پس از آنكه بهبود يافت قضا كند.