روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۴۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْحَيْضِ وَ النِّفَاس

و سال عمار بن موسي الساباطي ابا عبد الله ع :

عَنِ اَلْحَائِضِ تَغْتَسِلُ وَ عَلَى جَسَدِهَا اَلزَّعْفَرَانُ‏ لَمْ يَذْهَبْ بِهِ اَلْمَاءُ قَالَ لاَ بَأْسَ بِهِ وَ عَنِ اَلْمَرْأَةِ تَغْتَسِلُ وَ قَدِ اِمْتَشَطَتْ بِقَرَامِلَ‏ وَ لَمْ تَنْقُضْ شَعْرَهَا كَمْ يُجْزِيهَا مِنَ اَلْمَاءِ قَالَ مِثْلُ اَلَّذِي يَشْرَبُ شَعْرُهَا وَ هُوَ ثَلاَثُ حَفَنَاتٍ عَلَى رَأْسِهَا وَ حَفْنَتَانِ عَلَى اَلْيَمِينِ وَ حَفْنَتَانِ عَلَى اَلْيَسَارِ ثُمَّ تُمِرُّ يَدَهَا عَلَى جَسَدِهَا كُلِّهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۳۳

و عمّار بن موسى ساباطى از امام صادق عليه السلام سؤال كرد: در مورد زن حائضى كه غسل كند و بر بدنش زعفران يا رنگ زعفران بوده و آب آن را نبرده باشد، آن حضرت فرمود: اشكالى بر آن نيست، و همچنين در مورد زنى سؤال شد كه غسل كند و موى سر خود را با موى بند و گيس‏باف بسته باشد و مويش را باز نكند چه مقدار آب براى او كافيست؟ آن حضرت فرمود: همسان با آن مقدار كه موهايش آب به خود جذب ميكند يا مقدار آبى كه اگر بر موى ريخته شود به پوست سر ميرسد. و آن عبارت از سه كف پر آب براى سر و دو كف آب بر سمت راست و دو كف بر سمت چپ است كه ريخته شود و سپس دست خود را بر همه اعضاى بدنش بكشد تا آب بتمام مواضع برسد.