روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۳۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْحَيْضِ وَ النِّفَاس

و قال ابو جعفر الباقر ع :

إِنَّ اَلْحَيْضَ لِلنِّسَاءِ نَجَاسَةٌ رَمَاهُنَ‏ اَللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا وَ قَدْ كُنَّ اَلنِّسَاءُ فِي‏ زَمَنِ‏ نُوحٍ ع إِنَّمَا تَحِيضُ اَلْمَرْأَةُ فِي اَلسَّنَةِ حَيْضَةً حَتَّى خَرَجَ نِسْوَةٌ مِنْ مَجَانِّهِنَ‏ وَ كُنَّ سَبْعَمِائَةِ اِمْرَأَةٍ فَانْطَلَقْنَ فَلَبِسْنَ اَلْمُعَصْفَرَاتِ مِنَ اَلثِّيَابِ وَ تَحَلَّيْنَ وَ تَعَطَّرْنَ ثُمَّ خَرَجْنَ فَتَفَرَّقْنَ فِي اَلْبِلاَدِ فَجَلَسْنَ مَعَ اَلرِّجَالِ وَ شَهِدْنَ اَلْأَعْيَادَ مَعَهُمْ وَ جَلَسْنَ فِي صُفُوفِهِمْ فَرَمَاهُنَّ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْحَيْضِ عِنْدَ ذَلِكَ فِي كُلِّ شَهْرٍ يَعْنِي أُولَئِكَ اَلنِّسْوَةَ بِأَعْيَانِهِنَ‏ فَسَالَتْ دِمَاؤُهُنَّ فَأُخْرِجْنَ مِنْ بَيْنِ اَلرِّجَالِ فَكُنَّ يَحِضْنَ فِي كُلِّ شَهْرٍ حَيْضَةً فَشَغَلَهُنَّ اَللَّهُ تَعَالَى بِالْحَيْضِ وَ كَسَرَ شَهْوَتَهُنَّ قَالَ وَ كَانَ غَيْرُهُنَّ مِنَ اَلنِّسَاءِ اَللَّوَاتِي لَمْ يَفْعَلْنَ مِثْلَ مَا فَعَلْنَ يَحِضْنَ فِي كُلِّ سَنَةٍ حَيْضَةً قَالَ فَتَزَوَّجَ بَنُو اَللاَّئِي يَحِضْنَ فِي كُلِّ شَهْرٍ بَنَاتِ اَللاَّئِي يَحِضْنَ فِي كُلِّ سَنَةٍ حَيْضَةً فَامْتَزَجَ اَلْقَوْمُ فَحِضْنَ بَنَاتُ هَؤُلاَءِ وَ هَؤُلاَءِ فِي كُلِّ شَهْرٍ حَيْضَةً فَكَثُرَ أَوْلاَدُ اَللاَّئِي يَحِضْنَ فِي كُلِّ سَنَةٍ شَهْرٍ حَيْضَةً لاِسْتِقَامَةِ اَلْحَيْضِ‏ وَ قَلَّ أَوْلاَدُ اَللاَّئِي يَحِضْنَ فِي كُلِّ سَنَةٍ حَيْضَةً لِفَسَادِ اَلدَّمِ قَالَ فَكَثُرَ نَسْلُ هَؤُلاَءِ وَ قَلَّ نَسْلُ أُولَئِكَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۹

امام باقر عليه السّلام فرمود: همانا حيض نجاستى است براى زنان كه خداى عزّ و جل ايشان را بدان مبتلا ساخته است، زنان در زمان حضرت نوح عليه السّلام چنين بودند كه هر زنى در سال يك بار حائض ميشد تا اينكه جمعى از زنان‏ از پنهانگاه و محلّ ستر و حجاب خود خارج شدند و ايشان هفتصد زن بودند كه براه افتادند و كارشان اين شد كه لباسهاى رنگين و زرد پوشيدند و زينت و زيور آويختند و بوى خوش بكار بردند، سپس از محلّ و شهر خود خارج شدند و در شهرها پراكنده شدند، با مردان نشست و برخاست كردند و همراه آنان در عيدها و جشنها حضور مييافتند و در صفهاى مردان تنگاتنگ آنان مى‏نشستند، پس خداى عزّ و جلّ ايشان را با حيض در آن هنگام گرفتار ساخت در تمام ماهها. يعنى همان گروه زنان و بس، پس خون آنان روان شد و مردان آنان را از بين خود بيرون كردند، پس آنان در هر ماه حائض ميشدند و خداى تعالى با حيض و شكست و كاستى آوردن در شهوتشان آنان را مشغول و گرفتار ساخت. و فرمود: ولى زنان ديگر غير از ايشان كه همانند ايشان رفتار نكرده بودند در هر سال فقط يك بار حائض ميشدند، بعدها پسران زنانى كه هر ماه يك بار حائض ميشدند با دختران آن زنانى كه در هر سال يك بار حائض ميشدند وصلت نمودند و آن قوم در هم آميختند، و با يك ديگر مخلوط شدند، پس دختران اين گروه و آن گروه در هر ماه يك بار دچار حيض ميشدند و اولاد و نسل زنانى كه در هر ماه يك بار حائض ميشدند بسبب برخوردارى از استقامت مزاج كه ناشى از حيض است رو به افزونى گذاشت و زياد شد و نسل آنان كه در سال يك بار حيض ميديدند بسبب فساد خون موجود در رحم رو به كاهش گذاشت و كم شد، و فرمود: در نتيجه نسل اين گروه كه صاحب عادت ماهانه بود بسيار شد و نسل آن گروه كه سالانه حائض ميشدند كم شد.