روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۵۷۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ ارْتِيَادِ الْمَكَانِ لِلْحَدَثِ وَ السُّنَّةِ فِي دُخُولِهِ وَ الْآدَابِ فِيهِ إِلَى الْخُرُوجِ مِنْه

و كان علي ع يقول :

مَا مِنْ عَبْدٍ إِلاَّ وَ بِهِ مَلَكٌ مُوَكَّلٌ يُلَوِّي‏ عُنُقَهُ‏ حَتَّى يَنْظُرَ إِلَى حَدَثِهِ ثُمَّ يَقُولُ لَهُ اَلْمَلَكُ يَا اِبْنَ آدَمَ هَذَا رِزْقُكَ فَانْظُرْ مِنْ أَيْنَ أَخَذْتَهُ وَ إِلَى مَا صَارَ فَيَنْبَغِي لِلْعَبْدِ عِنْدَ ذَلِكَ أَنْ يَقُولَ اَللَّهُمَّ اُرْزُقْنِي اَلْحَلاَلَ وَ جَنِّبْنِي اَلْحَرَامَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۶

امير المؤمنين عليه السّلام ميفرمود: «هيچ بنده‏اى نيست مگر اينكه فرشته‏اى بر او گمارده شده كه گردن او را بجانب زير بگرداند تا به حدث خود نظر كند، سپس آن فرشته باو گويد: اى فرزند آدم اين روزى تو بوده است، پس بنگر از كجا و چگونه آن را فراهم ساخته بودى و بكجا انجاميده است (به چه صورتى در آمده است) در آن حال بنده را سزاوار است كه بگويد: «اللّهمّ ارزقني الحلال و جنبني الحرام» يعنى خداوندا روزى حلال نصيبم گردان و از حرام بدور و بر كنارم دار. و هرگز از پيامبر خدا (ص) مدفوعى ديده نشد، زيرا خداوند تبارك و تعالى زمين را براى فرو بردن آنچه از او دفع ميشد برگماشته بود.