روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۹۵

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

الحسين بن محمد الاشعري عن معلي بن محمد عن الحسن بن علي الوشا عن محمد بن الفضيل عن ابي حمزه قال سمعت ابا جعفر ع يقول :

لِكُلِّ مُؤْمِنٍ حَافِظٌ وَ سَائِبٌ قُلْتُ وَ مَا اَلْحَافِظُ وَ مَا اَلسَّائِبُ يَا أَبَا جَعْفَرٍ قَالَ اَلْحَافِظُ مِنَ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى حَافِظٌ مِنَ اَلْوَلاَيَةِ يَحْفَظُ بِهِ اَلْمُؤْمِنَ‏ أَيْنَمَا كَانَ‏ وَ أَمَّا اَلسَّائِبُ فَبِشَارَةُ مُحَمَّدٍ ص‏ يُبَشِّرُ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِهَا اَلْمُؤْمِنَ أَيْنَمَا كَانَ وَ حَيْثُمَا كَانَ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۵۷

ابو حمزه گويد: شنيدم از امام باقر عليه السّلام كه فرمود: هر مؤمنى حافظى (نگهبانى) دارد و سائبى (عطا و بهره‏اى) دارد، عرضكردم: اى ابا جعفر حافظ و سائب چيست؟ فرمود: حافظ از جانب خداى تبارك و تعالى است كه او را از ولايت (يعنى از بين رفتن آن) حفظ كند، و مؤمن را در هر كجا باشد بوسيله آن نگاه دارد، و اما سائب (بهره و) مژده حضرت محمد (ص) است كه خداى تبارك و تعالى بوسيله آن مؤمن را در هر حال و هر جا كه باشد مژده دهد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۲۳

ابو حمزه مى‏گويد: از امام باقر عليه السّلام شنيدم كه مى‏فرمود: هر مؤمنى حافظى دارد و سائبى. عرض كردم: يا ابا جعفر! حافظ و سائب كدامند؟ فرمود: حافظ نگهبانى است از سوى خداوند تبارك و تعالى از نظر ولايت كه با او مؤمن را در هر كجا نگاه مى‏دارد، و سائب، همان مژده محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم است كه خداوند تبارك و تعالى او را در هر كجا باشد نگاه مى‏دارد.