روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۸۵

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

سهل عن الحسن بن محبوب عن بعض رجاله عن ابي عبد الله ع انه قال :

كَأَنِّي‏ بِالْقَائِمِ ع‏ عَلَى مِنْبَرِ اَلْكُوفَةِ عَلَيْهِ قَبَاءٌ فَيُخْرِجُ مِنْ وَرَيَانِ قَبَائِهِ‏ كِتَاباً مَخْتُوماً بِخَاتَمٍ مِنْ ذَهَبٍ فَيَفُكُّهُ فَيَقْرَؤُهُ عَلَى اَلنَّاسِ فَيُجْفِلُونَ عَنْهُ إِجْفَالَ اَلْغَنَمِ فَلَمْ يَبْقَ إِلاَّ اَلنُّقَبَاءُ فَيَتَكَلَّمُ بِكَلاَمٍ فَلاَ يَلْحَقُونَ مَلْجَأً حَتَّى يَرْجِعُوا إِلَيْهِ وَ إِنِّي لَأَعْرِفُ اَلْكَلاَمَ اَلَّذِي يَتَكَلَّمُ بِهِ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۴۵

از امام صادق عليه السّلام روايت كنند كه فرمود: گويا من حضرت قائم را بر فراز منبر كوفه مى‏بينم كه قبائى در بردارد و از جيب قباى خود (يا از زير آن) نامه كه بطلا مهر شده بيرون آورد و آن مهر را بشكند و نامه را بر مردم قرائت كند، و در اثر شنيدن مضمون آن مردم هم چنان كه گله گوسفند رم ميكند از دورش پراكنده شوند و كسى جز سردسته‏هاى آنان بجاى نماند پس سخن ديگرى بزبان آرد، و مردم فرارى چون پناهگاهى نيابند بسوى آن حضرت بازگردند، و براستى هم اكنون من آن سخنى كه او بزبان آورد ميدانم.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۱۳

امام صادق عليه السّلام فرمود: گويى من حضرت قائم عليه السّلام را بر منبر كوفه مى‏بينم كه قبايى بر تن دارد و از جيب قباى خود نامه‏اى را كه به طلا مهر شده بيرون مى‏آورد و مهر را مى‏شكند و نامه را براى مردم مى‏خواند، و در اثر شنيدن مضمون آن، مردمان همچون گله گوسفند از پيرامون او برمند و كسى جز رؤسا باقى نماند و او سخن ديگرى گويد، و مردم فرارى چون پناهگاهى نيابند به سوى آن حضرت باز گردند، و البتّه من سخنى را كه او خواهد گفت مى‏دانم.