روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۸۱
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن علي بن النعمان عن ايوب بن الحر عن ابي عبد الله ع :
الکافی جلد ۲ ش ۷۸۰ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۷۸۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۳۷
از امام صادق (ع) در تفسير قول خدا عز و جل (۴۰ سوره مؤمن): «نگهداشت خدا او را از بديهاى آنچه نيرنگ ريختند» فرمود: هلا به او دست انداختند و او را كشتند ولى مىدانيد كه خدا او را چه نگهداشت؟ او را از اين نگهداشت كه از دين حقش بر نگردانيدند و بيرون نبردند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۰۵
امام صادق عليه السلام در باره قول خداى عز و جل: «خدا او را از بديهاى آنچه نيرنگ زدند نگهداشت، ۴۰ سوره ۴۰» فرمود: همانا بخدا بر او چيره شدند و او را كشتند، ولى ميدانيد خدا او را از چه نگه داشت؟ او را نگه داشت از اينكه نسبت بدينش فريب دهند. (مربوط بمؤمن آل فرعونست كه داستان او در قرآن و تواريخ مذكور است).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۳۷
محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از على بن نعمان، از ايّوب بن حرّ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است در قول خداى عز و جل: «فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا» «۱» كه آن حضرت فرمود: «آگاه باشيد كه بر او ستم كردند و او را كشتند، وليكن آيا مىدانيد كه خدا او را از چه نگاه داشت؟ او را از آنكه فرعون و قومش او را در دينى كه داشت گمراه كنند و امر دينش را فاسد گردانند». و ترجمه آيه اين است كه: «پس خدا حزقيل، مؤمن آلفرعون، را نگاه داشت از بدىهاى آنچه مكر كرده بودند و انديشههاى ناخوش كه درباره او برده بودند». __________________________________________________
(۱). غافر، ۴۵.