روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۳۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

صالح بن عقبه عن عبد الله بن محمد و يزيد بن عبد الملك عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً مُوسِراً كَانَ لَهُ يَعْدِلُ رَقَبَةً مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ‏ يُنْقِذُهُ‏ مِنَ اَلذَّبْحِ وَ مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً مُحْتَاجاً كَانَ لَهُ يَعْدِلُ مِائَةَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ‏ يُنْقِذُهَا مِنَ اَلذَّبْحِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۰۵

امام صادق (ع) فرمود: هر كه مؤمنِ دارائى را اطعام كند، برابر است با آزاد كردن‏ يكى از فرزندان اسماعيل كه او را از سر بريدن نجات دهد و هر كه مؤمن نيازمندى را اطعام كند، برابر است با آنكه صد تن از فرزندان اسماعيل را از سربريدن نجات دهد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۹۱

و فرمود: هر كه مؤمن دارائى را اطعام كند پاداشش برابر است با نجات دادن يكى از فرزندان اسماعيل را از سر بريدن و هر كه مؤمن محتاجى را اطعام كند، پاداشش برابر است با نجات دادن صد تن از فرزندان اسماعيل را از سر بريدن.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۱۳

صالح بن عقبه، از عبداللَّه بن محمد، از امام جعفر صادق و يزيد بن عبدالملك، از آن حضرت روايت كرده‏اند كه فرمود: «هر كه مؤمن توانگرى را طعام دهد، از برايش در برابر و همتاى آن باشد كه يكى از فرزندان اسماعيل را از سر بريدن رهايى دهد. و هر كه مؤمن محتاجى را طعام دهد، از برايش در برابر آن باشد كه صد كس از فرزندان اسماعيل را از سر بريدن خلاصى دهد».