روایت:الکافی جلد ۲ ش ۳۰۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

و عنه عن بكر بن صالح عن الحسن بن علي عن عبد الله بن ابراهيم عن علي بن ابي علي اللهبي عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَيُعْطِي اَلْعَبْدَ مِنَ اَلثَّوَابِ عَلَى حُسْنِ اَلْخُلُقِ كَمَا يُعْطِي اَلْمُجَاهِدَ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ‏ يَغْدُو عَلَيْهِ وَ يَرُوحُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۰۹

فرمود: به راستى خدا تبارك و تعالى همان ثواب را به بنده خوش خلق مى‏دهد كه به مجاهد در راه خدا مى‏دهد در بامداد و پسين (يعنى مجاهدى كه هميشه در جهاد است).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۵۹

امام صادق عليه السّلام فرمود: خداى تبارك و تعالى ثوابى را كه بر حسن خلق بنده ميدهد مانند ثواب كسى است كه هر صبح و شام در راه خدا جهاد كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۷۳

و از او، از بكر بن صالح، از حسن بن على، از عبداللَّه بن ابراهيم، از على بن ابوعلى لهبى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «به درستى كه خداى- تبارك و تعالى- بنده‏اى را از ثواب عطا مى‏كند بر حسن‏خلق، چنان كه عطا مى‏كند به آنكه در راه خدا جهاد مى‏كند و صبح و شام بر سر آن مى‏رود» (كه هميشه مشغول آن است).