روایت:الکافی جلد ۲ ش ۳۰۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن محمد بن سنان عن اسحاق بن عمار عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَلْخُلُقَ مَنِيحَةٌ يَمْنَحُهَا اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ خَلْقَهُ‏ فَمِنْهُ سَجِيَّةٌ وَ مِنْهُ نِيَّةٌ فَقُلْتُ فَأَيَّتُهُمَا أَفْضَلُ فَقَالَ صَاحِبُ اَلسَّجِيَّةِ هُوَ مَجْبُولٌ لاَ يَسْتَطِيعُ غَيْرَهُ وَ صَاحِبُ اَلنِّيَّةِ يَصْبِرُ عَلَى اَلطَّاعَةِ تَصَبُّراً فَهُوَ أَفْضَلُهُمَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۰۷

از اسحاق بن عمار، از امام صادق (ع) فرمود: به راستى خلق خوب بخشش خدا است، خدا عز و جل آن را به خلق خود بخشش مى‏كند، برخى از آن منش است و برخى به تصميم و كسب است، من گفتم: كدام از اين دو بهتر است، فرمود: آنكه طبع و منش او است بر آن واداشته است نمى‏تواند جز آن كند و آنكه به قصد و كسب خوش خلقى كند بايد به خوبى بر طاعت صبر كند و رنج كشد، پس او بهتر اين دو است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۵۸

امام صادق عليه السّلام فرمود: خلق و خوى بخششى است كه خداى عز و جل بمخلوقش عطا ميكند، برخى از آن غريزى و فطرى و برخى از آن نيت است (يعنى با تصميم و اكتساب و تمرين پيدا مى‏شود و غريزه و فطرت ثانوى ميگردد). عرضكردم: كداميك از اين دو بهتر است؟ فرمود: آنكه غريزه دارد، بر آن سرشته شده و غير آن نتواند كند و آنكه نيت دارد، بسختى خود را بصبر بر طاعت واميدارد، پس اين بهتر است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۷۳

از او، از محمد بن سنان، از اسحاق بن عمّار، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «خلق خوش، عطيّه و بخششى است كه خداى عز و جل آن را به خلق خويش عطا مى‏فرمايد؛ پس پاره‏اى از آن خلق، خو و طبيعت است، و برخى از آن، نيّت، كه به قصد كردن آن به عمل مى‏آيد». عرض كردم كه: كدام يك از اين دو بهتر است؟ فرمود كه: «صاحب خو و طبيعت، مخلوق است بر آن و غير آن را نمى‏تواند، و صاحب نيّت، بر طاعت، منتهاى صبر به عمل مى‏آورد و سعى مى‏نمايد؛ پس آن افضل فَردَيْن است كه از ديگرى بهتر است».