روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۶۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن صفوان عن اسحاق بن عمار و عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنِّي جَعَلْتُ اَلدُّنْيَا بَيْنَ عِبَادِي قَرْضاً فَمَنْ أَقْرَضَنِي مِنْهَا قَرْضاً أَعْطَيْتُهُ‏ بِكُلِّ وَاحِدَةٍ عَشْراً إِلَى سَبْعِمِائَةِ ضِعْفٍ وَ مَا شِئْتُ مِنْ ذَلِكَ وَ مَنْ لَمْ يُقْرِضْنِي مِنْهَا قَرْضاً فَأَخَذْتُ مِنْهُ شَيْئاً قَسْراً فَصَبَرَ أَعْطَيْتُهُ ثَلاَثَ خِصَالٍ لَوْ أَعْطَيْتُ وَاحِدَةً مِنْهُنَّ مَلاَئِكَتِي لَرَضُوا بِهَا مِنِّي‏ قَالَ ثُمَّ تَلاَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ قَوْلَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اَلَّذِينَ إِذََا أَصََابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قََالُوا إِنََّا لِلََّهِ وَ إِنََّا إِلَيْهِ رََاجِعُونَ `أُولََئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوََاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ‏ فَهَذِهِ وَاحِدَةٌ مِنْ ثَلاَثِ خِصَالٍ وَ رَحْمَةٌ اِثْنَتَانِ‏ وَ أُولََئِكَ هُمُ اَلْمُهْتَدُونَ‏ ثَلاَثٌ ثُمَّ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ هَذَا لِمَنْ أَخَذَ اَللَّهُ مِنْهُ شَيْئاً قَسْراً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۸۳

رسول خدا (ص) فرمود: خدا عز و جل فرمايد: به راستى من دنيا را ميان بنده‏هايم براى قرض نهادم، پس هر كه يك قرضى از آن به من بدهد به هر واحدش ده تا هفتصد برابر و هر چه خواهم به او عوض دهم و هر كه به من قرض ندهد و بى‏اختيار از او بگيرم و بر آن صبر كند، سه خصلت به او بدهم كه اگر يكى از آنها را به فرشته‏هاى خودم بدهم خشنود شوند بدان از من.

(راوى) گويد: سپس امام صادق (ع) قول خدا عز و جل را خواند (۱۷۵ سوره بقره): «آن كسانى كه چون مصيبتى بدانها رسد گويند إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ (۱۷۶) بر آنان است رحمتها از پروردگارشان (اين يك خصلت) و رحمتى (اين دو خصلت) و آنانند هدايت شده (سه خصلت)» سپس امام صادق (ع) فرمود: اين از آن كسى است كه خدا چيزى بى‏اختيار از او گرفته است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۴۷

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خداى عز و جل فرمايد: من دنيا را ميان بندگانم براى اينكه بمن قرض دهند قرار دادم [قطعه قطعه كردم و ميان آنها تقسيم نمودم‏] پس هر كه از آن بمن قرضى دهد (مانند صدقه و هديه و صله بامام) بهر واحدش ده تا هفتصد برابر و آنچه خواهم عطا كنم. و هر كه بمن قرض ندهد و چيزى از او بر خلاف ميلش بگيرم و او صبر كند سه خصلت باو دهم كه اگر يكى از آنها را بفرشتگانم دهم. از من راضى شوند، سپس امام صادق عليه السّلام اين قول خداى عز و جل را تلاوت فرمود «آنها كه چون مصيبتى بديشان رسد، گويند: ما متعلق بخدائيم و بسوى او باز ميگرديم، براى آنها رحمتهائى از پروردگارشانست ۱۵۶ سوره ۲» اين يكى از آن ۳ خصلت است و «رحمت» دومى آنها و «ايشانند هدايت‏شدگان» سومى آنهاست. امام صادق عليه السّلام فرمود: اين براى كسى است كه خدا چيزى را از او بر خلاف ميلش بگيرد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۵۳

ابوعلّى اشعرى، از محمد بن عبدالجبّار، از صفوان، از اسحاق بن عمّار و عبداللَّه بن سنان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: خداى عز و جل فرمود كه: من دنيا را در ميان بندگان خويش به قرض قرار دادم؛ پس هر كه از آن چيزى به من قرض دهد، او را به هر يكى ده عطا كنم تا هفتصد چندان و آن‏چه از آن خواسته باشم، و هر كه از آن چيزى به من قرض ندهد و به جبر چيزى از او بگيرم، سه خصلت به او عطا كنم كه اگر يكى از آنها را به فرشتگان خويش عطا كنم، هر آينه به آن از من راضى شوند». راوى مى‏گويد: پس حضرت صادق عليه السلام قول خداى عز و جل را تلاوت فرمود كه: «الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ* أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ» حضرت فرمود كه: «اين يك خصلت است از سه خصلت». و «رُحْمَةٌ» حضرت فرمود: «اين دو خصلت». «وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ» «۱» حضرت فرمود: «اين سه خصلت». بعد از آن فرمود كه: «اين از براى كسى است كه خدا به جبر از او چيزى را فرا گرفته باشد». و ترجمه آيه اين است كه: مژده ده صبركنندگان را؛ يعنى: آنان كه چون مصيبتى به ايشان رسد مى‏گويند: ...، تا آخر آن‏چه پيش از اين مذكور شد. __________________________________________________

(۱). بقره، ۱۵۶ و ۱۵۷.