روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۹۳۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن الحسين قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا اَلْحَسَنِ ع‏ دُعَاءً وَ أَنَا خَلْفَهُ فَقَالَ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ اَلْكَرِيمِ وَ اِسْمِكَ اَلْعَظِيمِ وَ بِعِزَّتِكَ‏ اَلَّتِي لاَ تُرَامُ وَ بِقُدْرَتِكَ اَلَّتِي لاَ يَمْتَنِعُ مِنْهَا شَيْ‏ءٌ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا قَالَ وَ كَتَبَ إِلَيَّ رُقْعَةً بِخَطِّهِ قُلْ‏ يَا مَنْ عَلاَ فَقَهَرَ وَ بَطَنَ فَخَبَرَ يَا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ وَ يَا مَنْ‏ يُحْيِ اَلْمَوْتى‏ََ وَ هُوَ عَلى‏ََ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اِفْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا ثُمَّ قُلْ يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ اِرْحَمْنِي بِحَقِّ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ اِرْحَمْنِي وَ كَتَبَ إِلَيَّ فِي رُقْعَةٍ أُخْرَى يَأْمُرُنِي أَنْ أَقُولَ اَللَّهُمَّ اِدْفَعْ عَنِّي بِحَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ فِي يَوْمِي هَذَا وَ شَهْرِي هَذَا وَ عَامِي هَذَا بَرَكَاتِكَ فِيهَا وَ مَا يَنْزِلُ فِيهَا مِنْ عُقُوبَةٍ أَوْ مَكْرُوهٍ أَوْ بَلاَءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَ عَنْ وُلْدِي بِحَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ‏ إِنَّكَ عَلى‏ََ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ وَ تَحْوِيلِ عَافِيَتِكَ وَ مِنْ فَجْأَةِ نَقِمَتِكَ وَ مِنْ شَرِّ كِتَابٍ قَدْ سَبَقَ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ‏ آخِذٌ بِنََاصِيَتِهََا إِنَّكَ عَلى‏ََ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ إِنَّ اَللَّهَ قَدْ أَحََاطَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عِلْماً وَ أَحْصى‏ََ كُلَّ شَيْ‏ءٍ عَدَداً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۷۹

از حسين گويد: از ابى الحسن (ع) دعائى خواستم و در دنبال آن حضرت بودم، فرمود: اللَّهم انّى اسألك بوجهك الكريم و بعزتك التى لا ترام و بقدرتك التى لا يمتنع منها شي‏ء ان تفعل بى كذا و كذا. گويد در نامه‏اى به خط خودش به من نوشت كه بگو: يا من علا فقهر و بطن فخبر، يا من ملك فقدر و يا من يحيي الموتى و هو على كلّ شي‏ء قدير صلّ على محمد و آل محمد و افعل بى كذا و كذا (بجاى كذا و كذا حاجت خود را بگويد) سپس بگو: يا لا اله الّا اللَّه ارحمنى بحق لا اله الّا اللَّه ارحمنى. و در رقعه ديگر به من نوشت و دستور داد كه بگويم: اللَّهم ادفع عنّى بحولك و قوّتك، اللَّهم انّى اسألك في يومى هذا و شهرى هذا و عامى هذا بركاتك فيها و ما ينزل فيها من عقوبة او مكروه او بلاء فاصرفه عنّى و عن ولدى بحولك و قوّتك انّك على كلّ شي‏ء قدير، اللَّهم انّى اعوذ بك من زوال نعمتك و تحويل عافيتك و من فجأة نقمتك و من شرّ كتاب سبق (خدايا به تو پناهم از زوال نعمت و دگرگونى عافيت و از عذاب ناگهانت و از شرّ سرنوشت بد) اللَّهم انّى اعوذ بك من شرّ نفسى و من شرّ كل دابّة انت آخذ بناصيتها انّك على كلّ شي‏ء قدير و انّ اللَّه قد احاط بكلّ شي‏ء علماً و احصى كل شي‏ء عددا

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۴۶

حسين گويد: از حضرت ابى الحسن عليه السّلام دعائى خواستم و من پشت سر آن حضرت بودم پس فرمود: «اللهم انى أسألك بوجهك الكريم و اسمك العظيم و بعزتك التى لا ترام و بقدرتك التى لا يمتنع منها شى‏ء ان تفعل بى كذا و كذا» (و بجاى تفعل بى كذا و كذا حاجت خود را بگويد). گويد: و در نامه‏اى بخط خودش بمن نوشت كه بگو: «يا من علا فقهر و بطن فخبر يا من ملك فقدر و يا من يحيى الموتى و هو على كل شى‏ء قدير، صل على محمد و آل محمد و افعل بى كذا و كذا» (و بجاى آن حاجت خود را بگويد) سپس بگو: «يا لا اله الا اللَّه ارحمنى بحق لا اله إلا اللَّه ارحمنى». و در نامه ديگر بمن نوشت و دستور داد كه بگويم: «اللهم ادفع عنى بحولك و قوتك، اللهم انى أسألك في يومى هذا و شهرى هذا و عامى هذا بركاتك فيها و ما ينزل فيها من عقوبة او مكروه او بلاء فاصرفه عنى و عن ولدى بحولك و قوتك انك على كل شى‏ء قدير، اللهم انى اعوذ بك من زوال نعمتك و تحويل عافيتك، و من فجأة نقمتك و من شر كتاب قد سبق، اللهم انى اعوذ بك من شر نفسى، و من شر كل دابة انت آخذ بناصيتها انك على كل شى‏ء قدير، وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عِلْماً وَ أَحْصى‏ كُلَّ شَيْ‏ءٍ عَدَداً»

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۵۱۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از حسين روايت كرده است كه گفت: دعائى از حضرت امام موسى عليه السلام سؤال نمودم و من در پشت سر آن حضرت بودم؛ پس فرمود: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ … أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَكَذَا؛ خداوندا! به درستى كه من سؤال مى‏كنم تو را به ذاتت كه صاحب كرم است، و نامت كه بزرگ است، و به ارجمنديت كه آهنگ آن نمى‏شود، و به تواناييت كه باز نمى‏ايستد از آن چيزى، كه بكنى با من چنين و چنين». و گفت كه: حضرت به خطّ خود رقعه‏اى به من نوشت كه بگو: «يَا مَنْ عَلَا فَقَهَرَ … وَافْعَلْ بِي كَذَا وَكَذَا؛ «اى كسى كه برترى جست! پس غالب شد، و نهان را دانست، پس مطلع شد. اى كسى كه مالك شد! پس توانا شد. و اى كسى كه زنده مى‏گرداند مرده‏ها را، و او بر هر چيزى توانا است، صلوات فرست بر محمد و آل محمد، و بكن با من چنين و چنين»، بعد از آن بگو: يَا لَاإِلهَ إِلَّا اللَّهُ ارْحَمْنِي، بِحَقِّ لَاإِلهَ إِلَّا اللَّهُ ارْحَمْنِي؛ اى كه نيست خدا، مگر خدا! رحم كن مرا به حق كلمه لا اله الّا اللَّه، رحم كن مرا». و رقعه‏اى ديگر به من نوشت كه مرا امر مى‏فرمود به اينكه اين را بگويم كه: «اللَّهُمَّ ادْفَعْ عَنِّي بِحَوْلِكَ وَقُوَّتِكَ … وَأَحْصى‏ كُلَّ شَيْ‏ءٍ عَدَداً؛ خداوندا! بازدار از من به نيرومندى خود و توانايى خود. خداوندا! به درستى كه من سؤال مى‏كنم تو را در اين روز و در اين ماه و آنچه در اين سال است بركت‏هاى تو را در اينها، و آن‏چه فرود مى‏آيد در اينها از سزا يا ناخوشى يا زحمت. پس بگردان آن را از من و از پدر و مادر من، به نيرومندى خود و توانايى خود. به درستى كه تو بر هر چيزى توانايى. خداوندا! به درستى كه من پناه مى‏برم به تو از نيست شدن نعمت تو، و گردانيدن عافيت تو، و از ناگهانى عقوبت تو، و از بدى نوشته‏اى كه به حقيقت پيشى گرفته. خداوندا! به درستى كه من پناه مى‏برم به تو از بدى نفس خودم، از بدى هر جنبنده‏اى كه تو فراگيرنده‏اى موى پيشانى آن را. به درستى كه تو بر هر چيزى توانايى. و به درستى كه خدا به حقيقت كه احاطه كرده است به هر چيزى از روى دانش، و ضبط فرموده است هر چيزى را از روى شماره».