روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۷۸
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن موسي بن القاسم عن صباح الحذا قال قال ابو الحسن ع :
الکافی جلد ۲ ش ۱۸۷۷ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۸۷۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۲۵
از صباح كفشگر كه أبو الحسن (ع) فرمود: چون آهنگ سفر كردى به درِ خانهات بايست و سوره حمد را از پيشِ رو و از سمت راست و از سمت چپ بخوان، و سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را از پيشِ رو و از سمت راست و از سمت چپ بخوان و اعوذ بربّ الناس و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ را از پيشِ رو و سمت راست و سمت چپ بخوان، سپس بگو: بار خدايا مرا حفظ كن و حفظ كن آنچه با من است و مرا سالم دار و سالم دار آنچه با من است و مرا به مقصد رسان و به مقصد برسان آنچه را با من است، رسانيدن خوب؛ سپس فرمود: آيا نبينى كه مردى محفوظ ماند و آنچه با او است محفوظ نماند و سالم ماند و آنچه با او است سالم نماند و خودش به مقصد رسد و آنچه با او است به مقصود نرسد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۲۰
صباح حذاء گويد: حضرت ابو الحسن (موسى بن جعفر) عليهما السلام فرمود: چون آهنگ مسافرت كردى بر در خانهات بايست، و سوره حمد را از جلو رو و از طرف راست و چپ بخوان، و نيز سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را از پيش رو و از طرف راست و چپت بخوان، و نيز سوره قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ و سوره قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ را از جلو و از راست و چپت بخوان سپس بگو: «اللهم احفظنى و احفظ ما معى و سلمنى و سلم ما معى، و بلغنى و بلغ ما معى بلاغا حسنا» سپس فرمود: آيا ديدهاى كه مرد محفوظ ماند ولى آنچه با اوست محفوظ نماند؟ و خودش سالم بماند و آنچه با او است سالم نماند؟ و خودش بمنزل برسد و آنچه با اوست نرسد؟
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۶۵
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد، از موسى بن قاسم، از صبّاح حذّاء كه گفت: امام موسىكاظم عليه السلام فرمود كه: «چون خواهى كه به سفر روى، بر در خانهات بايست، و سوره فاتحة الكتاب را بخوان در پيش رو، و از جانب راست، و از جانب چپ، و سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را، در پيش رو، و از جانب راست، و از جانب چپت، و همچنين سوره «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» را، در پيش رو، و از جانب راست، و از جانب چپت بخوان، بعد از آن بگو كه: اللَّهُمَّ احْفَظْنِي، وَاحْفَظْ مَا مَعِي، وَسَلِّمْنِي وَسَلِّمْ مَا مَعِي، وَبَلِّغْنِي وَبَلِّغْ مَا مَعِي بَلَاغاً حَسَناً؛ خداوندا! نگاه دار مرا و نگاه دار آنچه را كه با من است، و سالم بدار مرا و سالم بدار آنچه را كه با من است، و برسان مرا و برسان آنچه را كه با من است، رسانيدنى نيكو»، پس فرمود كه: «آيا نديدهاى كه مرد محفوظ مىباشد و آنچه با او است محفوظ نمىباشد، و مسلّم مىشود [/ سلامت مىماند] و آنچه با او است مسلّم نمىشود، و رسانيده مىشود و آنچه با او است رسانيده نمىشود».