روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۸۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن علي بن معبد عن عبيد الله بن عبد الله الواسطي عن درست بن ابي منصور عن ابي خالد قال قال ابو عبد الله ع :

مَا مِنْ رَهْطٍ أَرْبَعِينَ رَجُلاً اِجْتَمَعُوا فَدَعَوُا اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَمْرٍ إِلاَّ اِسْتَجَابَ اَللَّهُ لَهُمْ فَإِنْ لَمْ يَكُونُوا أَرْبَعِينَ فَأَرْبَعَةٌ يَدْعُونَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَشْرَ مَرَّاتٍ إِلاَّ اِسْتَجَابَ اَللَّهُ لَهُمْ فَإِنْ لَمْ يَكُونُوا أَرْبَعَةً فَوَاحِدٌ يَدْعُو اَللَّهَ أَرْبَعِينَ مَرَّةً فَيَسْتَجِيبُ اَللَّهُ اَلْعَزِيزُ اَلْجَبَّارُ لَهُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۶۹

از امام صادق (ع)، فرمود: هيچ چهل تن مردى براى دعا كردن گرد هم فراهم نشوند و به درگاه خدا عز و جل براى امرى دعا كنند جز اينكه آنها را اجابت كند و اگر چهل تن نباشند، چهار تن باشند كه خدا را ده بار بخوانند و دعا كنند و خدا براى آنها اجابت كند و اگر چهار تن هم فراهم نشوند، يكى باشد كه چهل بار به گاه خدا دعا كند و خداى عزيز و جبّار برايش اجابت كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۴۱

حضرت صادق عليه السلام فرمود: هيچ چهل نفر مردى براى دعا نزد هم اجتماع نكنند و خداى عز و جل را در كارى نخوانند (و دعا نكنند) جز اينكه خداوند دعاى آنها را مستجاب كند، پس اگر چهل نفر نبودند، و چهار نفر بودند (نزد هم جمع شوند و) ده بار خداى عز و جل را بخوانند خداوند دعايشان را اجابت كند، و اگر چهار نفر هم نباشند و يك نفر باشد كه چهل مرتبه خدا را بخواند پس خداى عزيز جبار براى او اجابت كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۴۱

على بن ابراهيم، از پدرش، از على بن معبد، از عبيداللَّه بن عبداللَّه واسطى، از درست بن ابى‏منصور، از ابوخالد روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «هيچ گروهى نيستند كه چهل نفر باشند و جمع شوند و خداى عز و جل را در امرى بخوانند، مگر آنكه دعاى ايشان مستجاب گردد. پس اگر چهل نفر نباشند، چهار كس نباشند كه ده مرتبه خداى عز و جل را بخوانند، مگر آنكه خداى- تعالى- دعاى ايشان را مستجاب گرداند. پس اگر چهار كس نباشند، يك كس كه چهل مرتبه خدا را بخواند، البتّه خداوند عزيز جبّار دعايش را مستجاب گرداند».