روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۸۹
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عثمان بن عيسي عن اسحاق بن عمار عن ابي عبد الله ع قال سمعته يقول :
الکافی جلد ۲ ش ۱۵۸۸ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۵۹۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۸۱
اسحاق بن عمار گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مىفرمود: راستى خدا عز و جل خلقى را آفريد كه از بلا بدانها دريغ دارد، آنها را در حال عافيت آفريده و با عافيت زنده داشته و به عافيت بميراند و با عافيت به بهشتشان برد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۰۳
اسحاق بن عمار گويد: از حضرت صادق عليه السلام شنيدم كه ميفرمود: خداى عز و جل خلقى را آفريد كه از بلا بدانها دريغ دارد، آنها را در حال عافيت آفريده و در عافيت زنده داشته، و در عافيت بميراند و با عافيت ببهشتشان برد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۸۳
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد بن خالد، از عثمان بن عيسى، از اسحاق بن عمّار، از امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت: شنيدم از آن حضرت كه مىفرمود: «به درستى كه خداى عز و جل خلقى را آفريد كه نسبت به ايشان، از بلاء، بخل فرمود (به آن معنى كه مذكور شد). ايشان را آفريد در عافيت، و زندهداشت ايشان را در عافيت، و ميرانيد ايشان را در عافيت، و ايشان را داخل بهشت گردانيد، در عافيت».