روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۷
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن ابن سنان عن صالح بن عقبه عن عبد الله بن محمد الجعفي عن ابي جعفر ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۱۳۶ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۳۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۱۹۷
از امام باقر (ع) فرمود: ظسزاوارترين خلق خدا كه تسليم شود بدان چه خدا مقدر كرده است، كسى است كه خدا عز و جل را شناخته، هر كه راضى به قضاء است قضاء بر سر او بيايد و خدا اجر بزرگ به او بدهد و هر كه بد خواه قضاء است قضاء بر او بگذرد و خدا اجر او را ساقط كند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۰۲
امام باقر عليه السّلام فرمود: در ميان مخلوق خدا سزاوارترين كس بتسليم بودن قضاء خداى عز و جل كسى است كه خداى عز و جل را بشناسد و هر كه بقضاء راضى باشد، قضا بر او وارد شود و خداى اجر او را بزرگ فرمايد و هر كه قضا را ناخوش دارد، قضا بر او وارد شود و خدا اجرش را تباه سازد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۸۱
محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابنسنان، از صالح بن عقبه، از عبداللَّه بن محمد جعفى، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «سزاوارترين خلق خدا، به آن كه تسليم شود از براى آنچه خداى عز و جل مقدّر فرموده و حكم به امضاى آن نموده، كسى است كه خداى عز و جل را شناخته باشد. و هر كه به قضاى خدا راضى باشد، قضا بر او جارى شود و خدا مزد او را بزرگ گرداند. و هر كه از قضا ناخشنود باشد، قضا بر او جارى مىشود و خدا مزد او را فرو مىبرد».