روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۲۶۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابو علي الاشعري عن الحسن بن علي الكوفي عن عبيس بن هشام عن صالح الحذا عن يعقوب بن شعيب عن ابي عبد الله ع قال :

إِذَا كَانَ‏ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ كُشِفَ غِطَاءٌ مِنْ أَغْطِيَةِ اَلْجَنَّةِ فَوَجَدَ رِيحَهَا مَنْ كَانَتْ لَهُ رُوحٌ مِنْ مَسِيرَةِ خَمْسِمِائَةِ عَامٍ إِلاَّ صِنْفٌ وَاحِدٌ قُلْتُ مَنْ هُمْ قَالَ اَلْعَاقُّ لِوَالِدَيْهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۱۱

از يعقوب بن شعيب، از امام صادق (ع) كه چون روز قيامت شود يك پرده از پرده‏هاى بهشت را بر گيرند، هر جاندارى از مسافت پانصد سال بوى آن را بشنود جز يك دسته، گفتم: آنان كيانند؟ فرمود: عاق والدين خود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۹

يعقوب بن شعيب گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: چون روز قيامت شود، پرده از پرده‏هاى بهشت را كنار زنند، پس هر جاندارى بوى آن را از مسافت پانصد سال راه بشنود، جز يك دسته، عرضكردم: آنها كيانند؟ فرمود: عاق والدين خود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۵۷

ابو على اشعرى، از حسن بن على كوفى، از عبيس بن هشام، از صالح حذّاء، از يعقوب بن شعيب، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «چون روز قيامت شود، پرده‏اى از پرده‏هاى بهشت را بردارند. پس هر كه را روح باشد، بوى آن را از مسافتى كه پانصدساله راه باشد بيابد، مگر يك قسم از مردمان». عرض كردم كه: ايشان كيانند؟ فرمود: «كسى كه عاق پدر و مادر خود باشد».