روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۲۲۰
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن يحيي عن طلحه بن زيد عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۱۲۱۹ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۲۲۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۸۵
از طلحة بن زيد، گويد: به امام صادق (ع) گفتم: دو آبادى است و هر دو از كفار حربى است و هر كدام پادشاه جدائى دارند، با هم دغلى كردند و سپس سازش نمودند، سپس يكى از آن دو پادشاه دغلى كرد و آمد با مسلمانان ساخت و ساز كرد كه به همراه آنها آن آبادى ديگر را غارت كند، امام صادق (ع) فرمود: براى مسلمانان نشايد كه دغلى كنند و دستور دغلى دهند و يا نبرد كنند به همراه كسانى كه دغلى و عهدشكنى كردهاند ولى حق دارند هر جا مشركان را يافتند با آنها بجنگند و آنچه كفار بر آن پيمان بستهاند بر مسلمانان نافذ نيست و در برابر آن الزامى ندارند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۳
طلحة بن زبير گويد: از حضرت صادق عليه السلام پرسيدم: دو شهر است و اهل هر دو كافر حربى هستند، و براى هر كدام پادشاهى جدا است، (اهل آن دو) با هم جنگ كردند سپس سازش نمودند، پس از آن يكى از آن دو پادشاه برفيقش (يعنى بپادشاه ديگرى) خدعه زد و آمد با مسلمانان سازش كرد كه بوسيله آنها با آن شهر ديگر جنگ كند؟ حضرت صادق عليه السلام فرمود: براى مسلمين نشايد كه خدعه كنند، و نه دستور بخدعه دهند، و نه جنگ كنند با آنان كه نيرنگ زنند (و عهدشكنى كنند) ولى ميتوانند هر جا كه مشركين را يافتند با آنها بجنگند، و آنچه كفار بر آن پيمان بستهاند بر آنان گذرا (و نافذ) نيست. (يعنى پيمان مشركين و سازششان با يك ديگر صحيح نيست و مانع از جنگ مسلمانان با آنها نيست، و هر كجا كه مشركين را يافتند ميتوانند با آنها جنگ كنند).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۵
محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن يحيى، از طلحة بن زيد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: آن حضرت را سؤال كردم از دو شهر از كافران حربى، كه هر يك از آنها را پادشاهى است علىحدة و جداگانه، با هم جنگ كردند، بعد از آن آشتى كردند. پس يكى از آن دو پادشاه با ديگرى بىوفايى كرد، و به نزد مسلمانان آمد و با ايشان مصالحه نمود، بر اين شرط كه ايشان با او به جنگ آن شهر روند «۱». حضرت صادق عليه السلام فرمود كه: «سزاوار نيست مسلمانان را كه بىوفايى كنند، و نه آنكه به بىوفايى امر كنند، و نه آنكه با آن كسانى كه بىوفايى كردهاند، جنگ كنند، وليكن خود مسلمانان با مشركان جنگ مىكنند، در هر جا كه ايشان را بيابند. و آنچه كافران بر آن با يكديگر عهد كردهاند، بر مسلمانان جايز نيست». __________________________________________________
(۱). و بنابر بعضى از نسخ كافى، با ايشان به جنگ آن شهر روند؛ يعنى او و لشكرش.