روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۱۲۴
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عنه عن احمد بن محمد عن احمد بن ابي داود عن بعض اصحابنا عن احدهما ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۱۱۲۳ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۱۲۵ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۲۷
از امام باقر يا امام صادق (ع) فرمود: دو مرد به مسجد رفتند، يكى عابد بود و يكى فاسق، از مسجد بدر آمدند، آن فاسق مقام صدّيق داشت و آن عابد، فاسق بود؛ و اين براى آن است كه عابد به مسجد رود و به عبادتِ خود مىنازد و همه انديشهاش در اين است و فكر فاسق و بدكار دنبال پشيمانى از كارِ بد و توبه است و از خدا عز و جل در باره هر چه گناه كرده است آمرزش مىخواهد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۲۸
امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام فرمود: دو مرد داخل مسجد شوند كه يكى عابد و ديگرى فاسق باشد، و از مسجد خارج شوند، در حالى كه فاسق صديق (مؤمن واقعى) شده باشد و عابد فاسق، و اين براى آنست كه عابد داخل مسجد شود، در حالتى كه بعبادتش ببالد و بآن بنازد و فكرش در آن باره باشد ولى فكر فاسق در باره ندامت و پشيمانى از فسقش باشد و از خداى عز و جل راجع بگناهانى كه كرده آمرزش خواهد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۴۳
از او، از احمد بن محمد، از احمد بن ابى داود، از بعضى از اصحاب ما، از امام محمد باقر يا امام جعفر صادق عليهما السلام روايت است كه فرمود: «دو مرد داخل مسجد مىشوند، يكى از آنها عابد و ديگرى فاسق؛ پس از مسجد بيرون مىآيند و فاسق، صدّيق و عابد، فاسق باشد. و علّت اين، آن است كه عابد در مسجد داخل مىشود، در حالتى كه به عبادت خويش صاحب ناز و كرشمه است و به آن مىنازد؛ پس همه انديشهاش در آن است. و انديشه فاسق، در اظهار پشيمانى است بر نافرمانى خويش، و از خداى عز و جل طلب آمرزش مىكند، از آنچه كرده از گناهان» «۱». __________________________________________________
(۱). و احتمال دارد كه اين حديث خبر باشد از آنچه در سابق اتفّاق افتاده كه، آن دو كس با حالت خويش داخل مسجد شدند و شد، آنچه شد. و اوّل حديث، ظاهر در اين معنى است، چنان كه آخر آن، ظاهر است در آنچه گذشت. (مترجم)