روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۴۸

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد رفعه عن علي بن ابي حمزه عن ابي بصير قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَتَى اَلْفَرَجُ فَقَالَ يَا أَبَا بَصِيرٍ وَ أَنْتَ مِمَّنْ يُرِيدُ اَلدُّنْيَا مَنْ عَرَفَ هَذَا اَلْأَمْرَ فَقَدْ فُرِّجَ عَنْهُ‏ لاِنْتِظَارِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۳

ابو بصير گويد: به امام صادق (ع) گفتم: فَرَج كى باشد؟ فرمود: اى ابو بصير تو هم دنيا را مى‏خواهى، هر كه معتقد به اين امر شد فَرَج او رسيده زيرا در انتظار به سر مى‏برد (و در نتيجه سعادتمند است).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۹۸

ابو بصير گويد: بامام صادق عليه السلام عرضكردم: قربانت گردم، كى فرج و گشايش باشد؟ فرمود اى ابا بصير! تو هم از جمله دنياخواهانى؟ كسى كه اين امر را بشناسد، براى او بواسطه انتظارش فرج حاصل شده.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۲۸۵

على بن محمد روايت كرده و آن را مرفوع ساخته، از على بن ابى حمزه، از ابو بصير كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: فداى تو گردم، در چه زمان غم و اندوه برطرف مى‏شود؟ فرمود كه: «اى ابوبصير، تو نيز از جمله آنهايى كه دنيا را مى‏خواهند. هر كه اين امر را شناخت، خدا غم و اندوه را از او برده، به جهت چشم‏داشتى كه دارد».