روایت:الکافی جلد ۱ ش ۷۶۷

آدرس:

علي بن ابراهيم عن ابيه عن حماد بن عيسي عن ابراهيم بن عمر اليماني و عمر بن اذينه عن ابان عن سليم بن قيس قال :

شَهِدْتُ وَصِيَّةَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ حِينَ أَوْصَى إِلَى اِبْنِهِ‏ اَلْحَسَنِ ع‏ وَ أَشْهَدَ عَلَى وَصِيَّتِهِ‏ اَلْحُسَيْنَ ع‏ وَ مُحَمَّداً وَ جَمِيعَ وُلْدِهِ وَ رُؤَسَاءَ شِيعَتِهِ وَ أَهْلَ بَيْتِهِ ثُمَّ دَفَعَ إِلَيْهِ اَلْكِتَابَ وَ اَلسِّلاَحَ وَ قَالَ لاِبْنِهِ‏ اَلْحَسَنِ ع‏ يَا بُنَيَّ أَمَرَنِي‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَنْ أُوصِيَ إِلَيْكَ وَ أَنْ أَدْفَعَ إِلَيْكَ كُتُبِي وَ سِلاَحِي كَمَا أَوْصَى إِلَيَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ وَ دَفَعَ إِلَيَّ كُتُبَهُ وَ سِلاَحَهُ وَ أَمَرَنِي أَنْ آمُرَكَ إِذَا حَضَرَكَ اَلْمَوْتُ أَنْ تَدْفَعَهَا إِلَى أَخِيكَ‏ اَلْحُسَيْنِ ع‏ ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَى اِبْنِهِ‏ اَلْحُسَيْنِ ع‏ فَقَالَ وَ أَمَرَكَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَنْ تَدْفَعَهَا إِلَى اِبْنِكَ هَذَا ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ ع‏ ثُمَّ قَالَ‏ لِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ‏ وَ أَمَرَكَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَنْ تَدْفَعَهَا إِلَى اِبْنِكَ‏ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍ‏ وَ أَقْرِئْهُ‏ مِنْ‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ وَ مِنِّي اَلسَّلاَمَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۴۲۷

سليم بن قيس گويد: من خود گواه بودم كه امير المؤمنين (ع) به پسرش حسن (ع) وصيت كرد و حسين و محمد (عليهما السلام) و همه اولاد و رؤساى شيعه و خاندانش را گواه گرفت، سپس كتاب مخصوص و سلاح را به او تحويل داد و به او فرمود: پسر جانم، رسول خدا (ص) به من فرمود كه: به تو وصيت كنم و كتب و سلاح مخصوص خود را به تو واگذارم چنانچه رسول‏ خدا (ص) به من وصيت كرد و كتب و سلاحش را به من تحويل داد و به من فرمود: به تو أمر كنم كه چون مرگت فرا رسيد آنها را به برادرت حسين (ع) بدهى و سپس رو به حسين (ع) پسرش كرد و فرمود: رسول خدا (ص) به تو فرموده كه آنها را به اين پسرت بدهى و سپس دست على بن الحسين (ع) را گرفت و به على بن الحسين (ع) فرمود: رسول خدا (ص) به تو فرمود كه: آنها را به پسرت محمد بن على بدهى و از رسول خدا (ص) و من به او سلام برسان.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۶۳

سليم بن قيس گويد: زمانى كه امير المؤمنين عليه السلام بپسرش حسن عليه السلام وصيت مى‏فرمود، حاضر بودم، على عليه السلام حسين و محمد (بن حنفيه) عليهما السلام و ساير فرزنداش را با رؤساء شيعه و اهل‏ بيتش گواه گرفت، سپس كتاب و سلاح امامت را باو تحويل داد و فرمود: پسر عزيزم! رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله مرا امر فرمود كه بتو وصيت كنم و كتب و سلاحم را بتو سپارم، چنان كه پيغمبر بمن وصيت فرمود و كتب و سلاحش را بمن سپرد و باز مرا امر كرد كه بتو امر كنم، چون مرگت فرا رسد، آنها را ببرادرت حسين عليه السلام بسپارى، سپس بپسرش حسين عليه السلام متوجه شد و فرمود: و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بتو أمر فرموده كه آنها را باين پسرت بسپارى، سپس دست على بن الحسين عليه السلام را گرفت و فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بتو امر فرموده است كه آنها را بپسرت محمد بن على بسپارى و از جانب پيغمبر و من باو سلام رسانى.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۹

على بن ابراهيم روايت كرده است از پدرش، از حمّاد بن عيسى، از ابراهيم بن عمر يمانى و عمر بن اذينه، از سُليم بن قيس كه گفت: وصيّت امير المؤمنين عليه السلام را مشاهده نمودم و حاضر بودم در هنگامى كه پسر خودْ حضرت امام حسن عليه السلام را وصىّ خود گردانيد، و حضرت امام حسين عليه السلام و محمد بن حنفيّه و جميع فرزندان و سركرده‏هاى شيعه و اهل بيت خود را بر وصيّتش شاهد گرفت، و كتاب الهى و سلاح حضرت رسالت پناهى را به آن حضرت تسليم فرمود، و به پسر خويش امام حسن عليه السلام فرمود كه: «اى فرزند عزيز من، رسول خدا صلى الله عليه و آله مرا امر فرموده كه تو را وصىّ خود گردانم، و كتاب‏ها و سلاحى را كه نزد من است به تو تسليم كنم؛ چنانچه رسول خدا مرا وصىّ خود گردانيد، و كتاب‏ها و سلاحى كه نزد او بود، به من تسليم فرمود، و مرا امر فرمود كه تو را امر كنم، كه چون تو را مرگ در رسد، اين را به برادرت حسين عليه السلام تسليم كنى». پس رو به پسرش امام حسين عليه السلام آورد و فرمود كه: «رسول خدا صلى الله عليه و آله تو را امر فرموده كه اين‏ها را به پسرت، همين كه در اينجاست، تسليم نمايى». بعد از آن، دست حضرت على بن الحسين را گرفت و به على بن الحسين فرمود كه: «رسول خدا صلى الله عليه و آله تو را امر فرموده كه اينها را به پسرت محمد بن على تسليم نمايى و او را از جانب رسول خدا و از جانب من او را سلام برسان».

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)

1. الکافی جلد ۱ ش ۷۶۷ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
2. الکافی جلد ۱ ش ۷۶۸ (روایت شده از: امام على عليه السلام)