روایت:الکافی جلد ۱ ش ۴۸۱

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

احمد بن محمد عن محمد بن ابي عمير عن سيف بن عميره عن ابي الصباح الكناني قال قال ابو عبد الله ع :

نَحْنُ قَوْمٌ فَرَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ طَاعَتَنَا لَنَا اَلْأَنْفَالُ وَ لَنَا صَفْوُ اَلْمَالِ وَ نَحْنُ اَلرَّاسِخُونَ فِي اَلْعِلْمِ وَ نَحْنُ اَلْمَحْسُودُونَ‏ اَلَّذِينَ قَالَ اَللَّهُ‏ أَمْ يَحْسُدُونَ اَلنََّاسَ عَلى‏ََ مََا آتََاهُمُ اَللََّهُ مِنْ فَضْلِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۷۷

فرمود: ما جمعى هستيم كه خدا طاعت ما را فرض كرده است، انفال (غنيمت جنگ، ملكى كه كفار به مسلمانان واگذارند، سر كوهها، كف رود خانه‏ها، نيزارها و آنچه مانند آنها است) از آن ما است و برگزيده از مال هم (مقصود نخبه غنيمت است كه تقريباً اختصاص به سران كفر داشته و پيغمبر و امام آن را براى خود انتخاب مى‏كرده) از آن ما است، ما هستيم راسخون در علم و ما هستيم كه محسود شديم و خدا در باره ما فرموده (۵۸ سوره نساء): «آيا به مردم حسد برند بواسطه آنچه خدا از فضل خود به آنها داده است».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۶۴

و فرمود: ما گروهى باشيم كه خداى عز و جل اطاعت ما را واجب كرده، انفال (غنيمت در جنگ و مباحات اوليه) از ماست و برگزيده از مال (اشياء نفيس جنگى) بما اختصاص دارد: ما در دانش ريشه داريم و ما هستيم حسدبرده‏شدگان كه خدا فرمايد (۵۸ سوره ۴) «آيا بر مردم حسد ميورزند بواسطه آنچه خدا از فضل خود بايشان داده است» (در باره انفال و برگزيده از مال و نيز در باره اينكه ائمة عليه السلام محسودند بعد از اين بتفصيل بيان مى‏شود).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۵۸۹

از احمد بن محمد (و در بعضى از نسخ كافى، چنين است كه از ايشان، از احمد بن محمد) از محمد بن ابى عُمير، از سيف بن عَميره، از ابوالصبّاح كِنانى روايت است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «ما گروهى هستيم كه خداى عزّوجلّ فرمان‏بردارى ما را واجب گردانيده و از براى ما است انفال (و انفال غنيمت‏هاست كه از كافران حربى دچار مى‏شود و غير آن از آنچه فقها- رضوان اللَّه عليهم- در كتاب خمس ذكر كرده‏اند). و از براى ما است، مال‏هاى پاكيزه و نفيس (كه قطعه باشد و پادشاه كافران حربى آنها را برگزيده باشد). و ماييم راسخون در علم (كه خدا در قرآن ذكر فرموده و در دانستن تأويل متشابهات با خود قرين نموده و آيه آن مذكور گرديد). و ماييم حسد برده شدگان (كه مردم به ما حسد ورزيدند). و آنان كه خدا در باب ايشان فرموده: «أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ» «۱»، يعنى: بلكه آيا حسد مى‏برند مردم را بر آنچه خدا داده ايشان را از فضل خود». __________________________________________________

(۱). نساء، ۵۴.