روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۲۴۶
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
محمد بن يحيي عن الحسين بن اسحاق عن علي بن مهزيار عن الحسين بن سعيد عن النضر بن سويد عن عبد الله بن سنان عمن سمع ابا جعفر ع يقول :
الکافی جلد ۱ ش ۱۲۴۵ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۱۲۴۷ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۳۳۱
از قول كسى كه از امام باقر (ع) شنيده كه مىفرمود: چون مرگ حسن (ع) در رسيد گريست، به او عرض شد: يا بن رسول الله، تو با اين مقامى كه نسبت به رسول خدا (ص) دارى گريه مىكنى؟ با آنچه رسول خدا (ص) در باره تو گفته و با اينكه بيست بار پياده به مكه رفتى و سه بار هر چه داشتى در راه خدا دو نيمه كردى تا برسد به كفش پا، فرمود: من از دو خصلت مىگريم: ۱- از هراس موقف روز قيامت (از هراس آنچه پس از من به امت گذرد، از هراس حادثه ناگوار كربلا خ ل). ۲- از جدائى دوستان.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۶۰
امام باقر عليه السلام مىفرمود: چون وفات امام حسن عليه السلام در رسيد، گريه كرد، باو عرض شد، پسر پيغمبر! گريه ميكنى: در صورتى كه نزد رسول خدا چنان مقامى دارى؟! و پيغمبر در باره تو چنين و چنان فرموده، و بيست بار پياده بحج رفتهاى، و سه بار تمام دارائيت را نصف كردهئى حتى كفشت را (و در راه خدا بفقرا دادهئى). فرمود: من تنها براى دو مطلب ميگريم: بيم موقف (حساب روز قيامت يا از بيم خدا) و از جدائى دوستان.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۵۸۷
محمد بن يحيى، از حسين بن اسحاق، از على بن مهزيار، از حسين بن سعيد، از نَضر بن سُويد، از عبداللَّه بن سنان روايت كرده است از آن كس كه شنيد از امام محمد باقر عليه السلام كه مىفرمود: «چون حضرت امام حسن عليه السلام را هنگام وفات رسيد، گريست. به آن حضرت عرض شد كه: يا ابن رسول اللَّه، آيا گريه مىكنى با آنكه مكان و منزلت و خويشى و قرابت تو نسبت به رسول خدا آن است كه تو خود به آن دانا يا داناترى، و رسول خدا در شأن تو فرمود، و بيست حجّ پياده به جا آوردهاى، و مال خود را سه مرتبه با فقرا بخش كردهاى، تا آنكه كفش را به كفش برابر نمودهاى (كه يكى را خود برداشته و ديگرى را به ديگرى دادهاى)؟ فرمود: جز اين نيست كه براى دو خصلت مىگريم: يكى براى ترس و هول موضع اطلاع و مشرف شدن بر امور آخرت، و يكى به جهت جدايى دوستان».