روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۷۷
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
محمد بن يحيي عن جعفر بن محمد قال حدثني اسحاق بن ابراهيم الدينوري عن عمر بن زاهر عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۱ ش ۱۰۷۶ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۱۰۷۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۶۵
عمر بن زاهر گويد: مردى از امام صادق (ع) پرسيد كه به امام قائم گويند: در بر تو اى امير المؤمنين؟ فرمود: نه، اين نام را خدا مخصوص امير المؤمنين (ع) نموده، پيش از او كسى بدان ناميده نشده و پس از او هم جز كافر خود را بدان ننامد، گفتم: قربانت، چگونه به او درود گويند؟ فرمود: مىگويند: (السلام عليك يا بقيةَ الله) ، سپس اين آيه را خواند (۸۶ سوره هود): «بقية الله بهتر است براى شما اگر بوده باشيد مؤمن».
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۷۵
عمر بن زاهر گويد: مردى از امام صادق عليه السلام پرسيد كه بامام قائم بعنوان امير مؤمنان سلام ميكنند؟ فرمود: نه، آن نام را خدا مخصوص امير المؤمنين (على بن ابى طالب) عليه السلام نموده، پيش از او كسى بدان نام، ناميده نشده و بعد از او هم جز كافر آن نام را بر خود نبندد. عرضكردم: قربانت پس چگونه بر او سلام كنند؟ فرمود: ميگويند: السلام عليك يا بقية اللَّه ! سپس اين آيه را قرائت فرمود: «اگر مؤمن هستيد بقية اللَّه براى شما بهتر است- ۸۶ سوره ۱۱-».
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۰۹
محمد بن يحيى، از جعفر بن محمد روايت كرده است كه گفت: حديث كرد مرا اسحاق بن ابراهيم دينَورى، از عمر بن زاهر، از امام جعفرصادق عليه السلام كه گفت: مردى آن حضرت را از قائم عليه السلام سؤال كرد كه آيا بر او سلام مىشود به امير المؤمنين بودن (كه بر آن حضرت چنين سلام كنند كه: السلام عليك يا اميرالمؤمنين)؟ فرمود: «نه، اين نام، نامى است كه خدا امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام را به آن ناميده و كسى پيش از او، به اين نام ناميده نشده و بعد از او كسى به اين نام خود را نمىنامد، مگر كافر». عرض كردم كه: فداى تو گردم، بر قائم چگونه سلام مىشود؟ فرمود كه: «مىگويند: السلام عليك يا بقية اللَّه». بعد از آن، اين را خواند كه: «بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» «۱»، يعنى: «آنچه خدا باقى گذارد، بهتر است از براى شما؛ اگر هستيد باور دارندگان گفتار من». __________________________________________________
(۱). هود، ۸۶.